Sevgiliye-1
Beyaz bulut, masmavi gök ve de sen...
Her yerde bir âhenk, her yerde desen...
Bir de o iki kelime ki, desen:
’Seviyorum seni, sana âþýðým,
Sensin can yoldaþým, sensin âþýðým! ’
Gül dedik güle, gül, gülmedi gitti.
Gülsüz, gülizârda kaç bülbül yitti.
Vuslat ki, ötelerden bir ümitti...
Biz ezelden alýþkýnýz, bekleriz!
Günü, güne düðüm düðüm ekleriz...
Bakýþlar, o can alýcý bakýþlar! ..
Yüksekte yaylayýp, derinde kýþlar.
Ya gözlere doðru sessiz akýþlar!
O gözler içinde bir ýþýk olsak,
Birlikte ýþýyýp, birlikte solsak.
Sensin iþte, seni sevdik, cânýmýz!
Kovsan bile yüreðindir, hanýmýz.
Feda olsun uðruna tüm kanýmýz.
Ölüm nedir? Göçüp gitmekten baþka!
Biz çoktan vardýk zaten o aþka...
Aþkýn, gönlümüzde kapanmaz yara,
Bunca zaman söyle, sürdük mü kara?
Aslanýz biz, etme kurda maskara!
Dik baþýmýz, ak alnýmýz, eðildik!
Mert geldik dünyaya, nâmert deðildik...
23.01.2006
Mustafa Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.