BU YOLLAR TÜKENMEDİ
Sevda yolunda koþtum, bir hercai âþýkken,
Ardýn sýra koþarken, ruhumu aldý sevdan.
Bir kez olsun doðmadýn, gözler ýþýk ýþýkken,
Firkatsiz bir hayaldi, sanki masaldý sevdan.
Kayboldum gittim iþte; geldiðim son adreste
Aþk denilen dehlizden, girdiðim son kafeste
Adýný zikrederken, aldýðým her nefeste
Yalnýz ruhumu deðil, ömrümü çaldý sevdan
Bu yollar tükenmedi, soydun soydukça beni,
Ýçin, için yanarken, kaçtýn duydukça beni,
En acý hatýralar, kabre koydukça beni,
Mecnundan beter edip, çöllere saldý sevdan
Bak hala umudum var, geleceðin yollarda
Akan gözyaþlarýmý, sileceðin yollarda
Senin de benim gibi, öleceðin yollarda
Beklerken bitti ömür, mahþere kaldý sevdan
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.