Ür
MEDENİYETLER BULUŞMASI
Ýki kiþilik dünyadan geldik bu günlere biz,
Havva ile Adem’in torunlarýyýz hepimiz;
Ya sevip sevdalýca var olacaðýz kökten,
Ya yiyip birbirimizi yok olacaðýz hepten.
Sýrt sýrta birlik olup azý diþli düþmana,
Birlikte savaþýrsak felaket senaryolarýna,
Birlikte halaylar çeker, oynarýz hemde;
Þu muhteþem medeniyetler buluþmasýnda...
Renklere, dillere, dinlere deðil,
Haksýzlýða verilmeli kavgalar bence;
Renkleri, dilleri, dinleri veren tanrým,
Haksýzlýðý da yanýna kardeþ vermedi ya!
Kardeþ kardeþ paylaþtýðýmýz da dünyayý,
Toprak da yeter bizlere, su da, hava da...
Bir gün dar geldi mi dünya insanoðluna,
Korkuya ne gerek kainat var ya!
Tapulamýþ bakýn Tanrým bize kainatý da;
Ýþ arayýp bulmakta gidiþ yolunu,
Ve kainatta ebedi sonsuzluða dek,
Kardeþçe ve insanca birlikte yaþamakta...
19/02/2007, Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.