Hani gömülmek var ya recm gibi, Hani ölür ya insan diri diri, Hani kazýklar var ya en büyüðü, Bizim ki iþte aynen bunun gibi...
Esir olmak, köle olmak neyse de, Gönüllü kul olmak AB’ye, ABD’ye; Aman tanrým, uþak kalmak sürekli! Utançlarýn en acýsý ve en kötüsü, Ve en iðrenci de deðil mi ?..
10. Eylül.2007 Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ürgüplü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.