O KADAR HASRET
Kafam karýþýyor,yaðmur damlalarýna karýþan kar taneleri gibi
O kadar soðuk ve bir o kadar titretiyor beni.
Güneþin karlarý eritmesi gibi,
Sevdan eritiyor yüreðimi.
Yaðmur damlalarý gibi akýyor gözlerimden yaþlar.
Kar taneleri bir bir eriyor avuçlarýmýn içinde.
Sevgine o kadar muhtaç,
Yüzüne bir o kadar hasretim.
Dizleri çökmüþ semaya açýlýyor bir aþýðýn elleri.
Kedinin tuzaðýna düþmüþ bir fare gibi kývranýyor.
Kalbinde onu yakan bir kurþun,yüreði hançerli.
Yalvarýp yakarýyor Allah’a, çok özlediði belli.
Bir de sevdiðine yalvarýyor;
’’Gel hadi, bitir þu hasreti’’.
O kadar derin kalbindeki yarasý.
Ve bir o kadar özlüyor aðlayan gözleri
Öyle özlemiþ ki uzakta ki yari
Gözleri görmüyor artýk hiç bir þeyi.
Dudaklarý sensizlikten kurumuþ gibi,
Öpmüyor hiç kimseyi
Kanatlarýný açan kuþlar gibi açmýyor kollarýný,
Onlar gibi meydan okuyamýyor gökyüzüne
Eline aylardýr deðmemiþ elleri
O kadar garip ve bir o kadar çileli
Ve...
Bir fare kadar küçük bu büyük sevginin yanýnda
Zaman pusuya yatarken,
Bir fare kadar ürkek hasretinin karþýsýnda.
Geçmesini bekliyor karýnca adýmlarýyla ilerleyen zamanýn
Acýsýný çekiyor sensiz geçirdiði her anýn
Sen gelmezsen yeri oynar bütün taþlarýn
Tebessümü olmaz hiç bir bakýþýn.
Gelmeni bekliyorum sevdalým!.
O kadar sabýrsýz,
O kadar umutsuz ve mutsuz,
Ve bir o kadar kurbanýyým sensiz geçen zamanýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.