Filikam Yoktu Düştüğümde Denizine

Yalpalanýr oldu umutlarým
Çirkefliðinde hayatýn
Ne ab-ý hayat ne bengisu kar etmez
Yar etmez hayat bana mutluluðu
Efganlar koparýrým vuslatýn baðrýndan
Sinemde tutuþur inþirah
Bir yazgýdýr alnýmýn çatýnda
Güneþi doðurmaz oldu bana sabah...


Köhne gemiler geçiyor yare tutsak yüreðimden
Rotasýz þiirler yazýyorum
Vecd ile dolan gecelerde
Gönlüm üryan...
Alabora olmaktan korkuyorum
Bir lahza düþmüyor deniz gözlerin gözümden
Saat durdu...
Ummanlara saklandý Geçmiyor zaman...


Sýðýnacak bir limaným yok gönlünden baþka
Bu yüzdendir demir atamýyorum mutluluða
Sükun çalmýyor kapýmý ne zamandýr
Yokluðunda koyboluyor menzilim
Akrep,Yelkovan kestiler yarýþý
Ufka daldý kayboldu güneþim...

Rýhtýmýnda kaldý gözlerim
Ne çare ellerin ýrak ellerime
Pes ettim...
Denizlere býraktým kalemimi
Islandý kaðýdým
Girdabýnda kayboldum
Siyaha döndü ömrümün mavisi
Nefesim yetmedi dalgalarla savruldum...

Ne çekecek küreðim kaldý rýhtýmýna
Ne atacak demirim
Dalgalarda acz oldu yüreðim
Gönlüm yine üryan...
Ama artýk korkmuyorum alabora olmaktan
Bir lahza düþtü gözünden gözlerim
Sükuna eremeden
Çoktan geldi buldu beni firkatim...

Sosyal Medyada Paylaşın: