Tanrý der ki! Ya Muhammet sevgi öðret ümmetine!
Sevgisiz kalbin yakarýþýný duyamam
Gerçek bu
Mühürlü kalpleri unutmuþum
Kim kime vah vahh
Tutkularýn kükrediði beyninde feryat figan taþarým
Elbette
Budur en kötüsü
Bir kirli gömlek gibi çýkarýp atýlmýþým
Bunlarda sevda böyledir çünkü
Ne sevgi kaldý ne seven
Sevgi dertli ya da þikâyetçi
Ýnanýrsýn imanýn varsa! Allah’a!
Hiç bir þeyiniz az olmadý onun kadar
Allah bildiði gibi etsin
Vicdaný hür ozanlara çokça ahim var
Sanmýþtým sayýp çýkarlar
Saz telin sözü mü deðiþti, artýk þairlerde sadýk deðil
Saz þairi bak biraz
Sevgi buzulu korkunç muammalarý seyretme
Ozan dedi
Zanneyleme sevgi benim mayam
Söylemezdim hani
Ozan sazýn edebini edepliden öðrendi
Edep adabýmý tutar
Onlarý þair, divane etmez
Saz teline vuralým mý manzum bir uyak
Kafiyeyi sende duy kor öfkene su serpeyim az biraz
Ah þair
Bu hengâmede, his etmek zor biraz
Hele dokun gönlün teline
Tabi dedi
Bekledim ki sen gelesin
Yýllar önce tanýþtýk muhtelif yerlerden göðsüme düþen gözlem
Tesadüf deðildin
Benim için giy hala duruyorsa mavi elbiseni
Yedi cihan tanýmaya deðerdi öyle bir yâr ki kamecik
Çeþit çeþit, çeþitli neydi o deliþmenlikler neydi bir zamanlar
Müfit bir sevgi, zevkin fevkinde deðil midir?
Öyle birden bire kaç dünya yalanla dolu
Anlat dedi
Kaçýný?
Kaç hayat kaç aç kurda yem oldu
Kiminin þerefi nefsine teslim
Kiminin ihaneti rüsva kir pasak kusar
Kaç sabahýn yüzümde yâr teni utanç
Sorasý
Kaç hayâ arsýzca kükrüyor paslý beyinlerde
Bu iðrenç dünyada ne iþi var sevginin
Sevmiþliði, sevilmiþliði kefen biçti
Ah! Karþýmda sevgi namýna dumura uðramýþ bitap düþmüþ bir enkaz
Erkek kadýn tiryakin idi zannýmca
Güçlü bir suçtu adinin karasý
Malihülya, nedir bilirmisin?
Say ki ecele verdi canýný
Neden sonra farkýný fark ettim ne çýkar
Neden kandýrýyorsunuz kendinizi
Sevgi dilemmalarý sökün etti
Koç yiðitler hepsinde ayni nüsha
Amelinde firavun niyeti
Bin vebal! Bin ah!
Gördüm yeryüzünde kýrýlmýþ bir ayna paramparça
Yirminci asýrda
Ruhsatsýz markalý aþk düþtü zamana
Çaðýn hurda teknesinde gönül eðlencesi aþk
Sevgi gönüller maskarasý ona eþ
Bumu saadet asrý! Böylesini tarih kabul eder mi?
Ne sevginin ne aþkýn sucu var bunda
Kirli düzende düzenbaz duyularýn, sevgisi pasak
Hatýrý yok gücü para onu zor tanýrsýn o seni hiç
Örf gelenek, kuralsýz bir milletin sevgisi
Teni nefisler sofrasýnýn ziyafeti
Edeptir söylemesi, edebin kalktý örtüsü
Bumu medenilik ölçüsü
Mümkün mü bu? Aþýða ar gelir!
Ar yiðidi deðil, kâr yiðidi! Alahsýzcasýna
Yaþayanlar bilir her bir zamaný
Efdal sevgi hikmeti lisanýnda zuhur eder idi
Bilinmez kaç asýrdýr vakur yürüyüþü ile
Daimi sureti haktan görünen öyle dik kametti
Sevgi zalimi zulmetmekten alýkoyar
Ýnsanlýk elçisi idi
Damarýnda akan göðsünü kabartan
Kavgalarýn içinde korkularýna sarýp sarmaladýðýn sevgi
Bu göðüslerden nasýl bir gönül bulantýsýyla çýktý
Sadakat alýþamadý, sýðýndý hakk’a
Medet ya Rab! Ne bir þey düþünecek, ne bir lafým var
Yokmu öyle sevdasýna sahip çýkan adam gibi bir yiðit maþuk
Fersude âþýklar þehvetin rüçhaný içine çekmiþçesine
Deðiþken hayattan sýzdýrýlmýþ en hülyalýsý
Esrarengiz musibetler
Seçme sevgi köleleri görücüye çýkmýþtý
Adýný sen koyar mýsýn?
Ey tanrý! Hiç biri sana ulaþmadý mý?
Cevabým tek
Utanýyorum âþýk maþuktan
Nefsin rütbesi, kimine kýdem kimine itibar
Sen, sen ol! Nefsini uslandýr ölmeden
Bir serüvenin özeti ozanca
Birde Tanrý katýna bak!
Sormak suç olmasýn! Tanrý söylesin!
Gizli tutacak neyiniz var?
Ateþi söndüren semenderi
Giyotine terk ettik
Tut dediler tecelli defterin
Fýsýldadý
Ödün vermeden, vebali kefaretini ödeyecektir
Benim bir emanetim vardý sana
Yaþarken ne yaptý?
Tek umut ýþýðý
Sevginin izzeti kadar sevabýn payý
Âdetimizde yoktur kimin nesisin adýn ne
Makber! Giriþ kapýsý
Son kez çýkaracaksýn tüm giysileri
Beri taraftan giden kafile geri dönmez gayrý
Derinin içinde ne varsa koy teraziye
Öte tarafta çek nakit
Maverayý görür gibi
Aþýnmýþ kalbin ritmi, göðüste soysuzlaþmýþ veballerin tortusu
Fani olduðunu anlamanýn dehþeti
Öyle arafta alnýnda nefislerin lekesi çokça
Diyecek
Verin benim payýmý kefen bile istemem
Ecelin avuçlarýna haraç mý verdin?
Emeðin boþa
Demedin mi azrail rüþvet ben almam
Torpille cennete girmek zor biraz
Yaþamýn þehvet yüz kiri
Benizinde onur kýrýðý
Ne olursan ol ne çýkar
Çürütecek çiðneyip geçtiðin toprak
Ozan sazýndan bu kadar
KAYIP YALDIZ
Sevgi en büyük yazar, yazdýðý romanýn karakterleri biz
Her kýtada ayni dilden okunur
Kayýp yaldýz hikâyenin içinde dildaþ
Yüreði ile bezeledi topluluðun soysuzlaþmýþ tortusunu
Bilmiyorum, siz bu sevgiyi okurken
Belki sizin kentin sevgisi huzurludur?