Kül Rengi Yalnızlığımda Biçtim Kefenimi

Tozpembe hayallerimdin sana tutsak yüreðimde
Ne þiirler pay ettim gözlerine
Ne zemheri geceleri alt ettim senin için
Ama hep gidiþin içindi þiirlerim
Ve aþk kokan yamaçlarýnda
Senin için düþerdi
Açýk mavi düþlerim...

Yüreðimde en ücra yere gark ettim gözlerini
Utana sýkýla þiirler yazdým adýna
Kül rengi yalnýzlýðýmda biçtim kendi kefenimi
Karanlýktý ufkun
Bir türlü göremedim gözlerini
Gözyaþlarým ýslandý gönül bulutundan
Sen fark etmedin belki
Ama mum ýþýðýnda kuruttum yüreðimin nemini...

Saba rüzgarlarýna ýsmarladým nefesini
Soluksuz kalýþlarýmýn sebebine
Hangi kapýyý çaldýysam
Birbiri ardýnca þarkýlar dizilmiþ ’hüzzam’...

Ne yanýk türkülere kaldý þevkim
Ne de þiirlerimde seni anlatýr oldu þefkatim...

Doðmaz oldu güneþ þehla bakýþlarýndan
Her yerde sensizliðin acý hissi tüter
Yansam da ben aþkýn od’undan
Bir mum ýþýðýnda bitti
Yüreðime nakþeylediðim
Yosun gözlerinin
Islak devri...

Ve yokluðunda bir gün
Güne doðmayan güneþle yankýlandý
Baðrýmdan kopan feryadým
Sanaydý öfkem
Ve sensizliðeydi gözyaþlarým
Her þeyin yokluðuna bir adým kala
Senin için söylendi hep bir aðýzdan þarkýlarým...

Elveda
Yüreðimden kalma son damla,
...Son aþk,
....Son umut
........Elveda......

Sosyal Medyada Paylaşın: