Belki Bir Gün (son)

//Çünkü mevsimler gözünü seninle kapadý
Bir damla yaðmura hasret þimdi yüreðim//


Hoyrat bir kaçaðým sanki
Gözlerinden kazýyorum tünelleri
Kimsesiz dað baþlarýndan itiyorum çýrpýnýþlarýmý
Adýný lacivertinden saðýyorum gecenin
Ve masallar hazýrlýyorum sonu vuslatlý
Ayrýlýðý yoruyorum yalýn ayak
Belki bir gün diyorum,
Hüzünlerle daðlanarak...

Kýzýl bir þafakla örtüyorum þehirleri þimdi
Titrek bir beden býrakýyorum ulu orta geceye
Mecalsiz sürüyorum aðýr aksak ayaðýmý
Amansýz sýzýlarýn bestesinde
Figanlý türküler yutkunuyorum...





Sen gideli sevgili,
ilk cemre
Yalnýzlýk iklimlerinden düþtü
Islandý seherlerim vakitsiz
Gökyüzüne nem düþtü
Sýrra kadem suretin
Topraðýnda boy verdi gül baþlý tomurcuklar
Devrik sükûnetime azýlý figan düþtü...

__Bulanýk sulardan akýyor
Durulmuyor dað kesiði feryadý
Zembereði boþalan saatlere puslu müjganý
Zevki sefa terki diyar eylerken
Günün aðrýlý hörgüçleriydi güneþ aslýnda
Parmak aralarýn hüznü titrek
Rahvan koþumunda yelesinden dökülürken,
Ahiri keder yazmasý...

Tepeden týrnaða giyinip ölüm soðukluðunu
Çýplak tümcelerde sendeliyor
Yoksul özneler gizliyordu cümlelerinde
Ebedi nikâhýn ayakucunda
Kem sözler feveran leblerinde
Köpük köpük ihtiþam sarnýcýnda
Yokluðun pençesinde sýzlanýrken Yeldasý
Ölü bir nehirdi þimdi beyhude yaþam...__

Uzanýr dili
Yettiðince
Ses verir kýrýlganlýðý
Kendince
Sebebince
Sebebine...




ah..

Sevgilim


Benden uzak
Bana yakýn yerdesin
Yoksul gecemde alev rengi gözlerin
Hicran ezgilerinde aklaþýyor tellerim
Ýnilti izlerini taþýyor kulaklarým
Çaresiz her gece seyrimdedir
Son bakýþ son nefesin...


Unuttu efkârýmý kandiller
Kýzýl serzeniþlerinde þafaðýn
Ansýzýn zifire gark gözyaþlarým
Titrerken leblerim ahlarýn teðetinde
Düþ yorgunu saatim
Kurulu hüzne...



Ne vakit coþsa tebessümlerim
Oyalanýr dar vakitli hüzünler sen’li
Düþerim yollarýna vuslatýn
Doyasýya yudumlarým þanssýzlýðýmý
Doyasýya kahkaha hýçkýrmalý...



Gelinciðin hüznü bendeki keder
Hani tutunamazken bir dað baþýna
Rüzgârla yenilirken kýrmýzý þehla
Yaprak yaprak her defasýnda
Baþlar ve biter
Tomurcuklanýr sonra
Sonra ayný yazgý
Ayný kerbela...



Gökyüzü gelincik çiçeðine salar çiðleri ya
Doyasýya yudumlarýmda
Tenimde çiðdemlenir gözyaþým
Ben her vakit daraðacýnda
Ýskemle Tekmelerim
Dedim ya gelincik hüznü bendeki keder...



Sevgilim,


Piþmanlýðýn ellerinde soðutuyorum ellerimi
Günceme beyaz karanfiller yakýyorum
Gün batýmý renklerine bandýrýyorum gözlerini
Belki bir gün gelirsin diye
Aralýk býrakýyorum kapýlarý sabahlara kadar
Turuncu bahar þiirleri yazýyorum hala
Belki bir gün
Gelirim sana...

___Soðuk lahit önünde eðildi birden bire
Öptü adýný
Kokladý baharýný
Kucakladý topraðý
"Düþüme söz ver" dedi
Göreyim gözlerini..
Yol aldý yüreði yettiðince
Gözleri arkasýnda
Ayaklarý zoraki
Yol aldý dört fidanlý evine...

’Sebebim sebebim
Sebebimdin sevdiðim’
Mýrýldandý bir süre..
Kaderi gözünde sürme
Alnýnda uyudu yaþam
Yaþýyor
Yaþayacak
Yaþamalý
Öylesine olsa da
Umudu olmalý
Gözlerinde kederlenen evlatlar
Emanet sevgiliden
Onurlu yaþamýnda

Alný dik

Alný ak

Yol alýyor...
Uðraðýyla beraber...


Bekli bir gün
Gelirim ben yanýna..

Not:Yaþ/l/anmýþ hayat hikayeleri...




Sosyal Medyada Paylaşın: