Bohçasında Kehribar Gülümseme
Baharý anýmsatýrdý yeþili gözlerinin
Alnýndaki çizikler yaþlanmýþlýðý gurbetin
Parmak boðumlarýnda sabrýn zikri
Aklarý saçlarýnýn dilin gamlý of çekimleri
Sen aklýmdan çýkmadýkça nasiplenirim öykünden
Tutunamam yeryüzüne
Tutunamam güneþe geceye, aya, yýldýzlara...
Sen aklýmdan çýkmadýkça damla damla eriyor çarem
Yolcu yüreðim topraðýna
El deðmemiþ türküler senin yansýmanla dökülüyor sehere
Kýzým diyor babam
Aðlama az kaldý sýlaya varmana...
Unutmadým seni unutamadým
Çay demlerken
Ekmeðe tereyaðý sürerken
Köpüðünde ayranýn
Köþeli kasketlerde
Yaþamýn her dönemecinde sen varsýn..
Unutmadým seni
En sevdiðim hatýramsýn
Yüreðimin en sancýyan yanýsýn...
En deli rüzgârlarda eserim senli
Elimde ateþten asa özlem
Mahþer günü saydýðým yaþamda
Sana mütemeyyil doðuyor sancý.
//Bohçasýnda kehribar gülümseme
Gözlerinde aheste özlemle
Geceme düþtü yine//
Ne çok özlüyorum zamansýz ayrýlýðýna küstüðüm
Gün yüzlü dileklerimin prangasý
Güneþi düþlerime kelepçeleyen hayal yüzlü yitiðim
Seni çok özlüyorum
Seni topraktan bile kýskanýyorum...
Caným yeþil gözlerin yine düþtü yâdýma
Kýymeti ne çok bilsen hülyamdaki çehrenin
Çýkýp gitmene raðmen gölgene yaslý sýrtým
Sana uzak deðil sol yaným
Bak uykuda gökyüzü
Sýrt vermiþ geceye yýldýzlar
Efkâr ýlýklýðýnda kaydý yine
Sana varmak var
Yýldýzým kaydýðýnda...
Ben senin yokluðunu da sevdim
Tebessümündeki kýrgýnlýk gibi
Seni sevmekten hiç vazgeçmedim
Mert kaideler dökülürdü dilinden,
Ilgýt ýlgýt türküyle
Keþkesiz sandýðým hayatýmýn tek takýntýsý
Tek yerle bir oluþum
Hayaline bel baðladýðým
Köle ruhlu göçlerimin mümessili
Sana senli bakýyorum
Biraz kýrgýn, biraz güleç.
Kaç bayramdýr görmüyorum yüzünü
Nakýþ nakýþ çoðaltýyor hüznümü
Seni ne çok özledim
Ah bir bilsen baba...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.