"Sana bir masal anlatayým Sonunu beðenmezsen yýrt at ismimi
kimliksiz kalayým
Razýyým..."
Gidersen
attýðýn her adýmda bir melek kanadýný keser
Bestesiz bir güftenin damarlarýnda kalýrsýn
Yollar serçe parmaðýndan kýrýlýr
ki harekesiz kalýr sonra ayetler
çýkamazsýn
Sen
aþka uzaktýr ve ölmez mi sanýrsýn gölgeleri ?
Þeddeli yalnýzlýklar uðrar da med zamanlarý
kara kalem çalýþma olur zoraki nefesleri
Anlamazsýn
Ezberlemeden bizi þehir köþe baþlarýnda
böyle devrik cümlelerle gitmek illegal
Açýlsýn Kýzýldeniz’in kollarý tekrar
kesme iþaretiyle bitmesin bu masal
ki tüm þiirlerimin dudaklarýnda
ruj izlerin var
Kal !
En azýndan
bahar gamzelerinden düþene kadar...
Kalýrsan boynumun kenarýnda
Kimsenin bilmediði i mgeler fýsýldayacaðým
sen gözlerimden derlerken gün batýmlarýný
Dudaklarýmda dönülmez yemindir saklayacaðým
teninin kokusunu çekerken içime
dilinden dökülen çýrýlçýplak laflarýný
Birazdan karanlýk peçesini indirince
güneþ saçlarýný tarayacak
Sen el vermezsen
yýldýzlarý
kim benimle toplayacak ?
Kal !
En azýndan
Hayyam dörtlüðünü bitirene kadar...
Sükun dalgalarý kucakladýðýnca
denizde balýkta kalmayacak
Sen eteðini serpmezsen
kim balýkçý/l/larýn karnýný doyuracak ?
Kal !
En azýndan
Loralei küsüp gidene kadar...
Semanýn rengi sonbahara çalýnca
kuðular metalik tonda aðlayacak
Sen ninni söylemezsen
sütü kesilen yaðmurlarý
kim dizinde uyutacak ?
Kal !
En azýndan
Çaykovski bestesini bitirene kadar...
Bir gün gideceksen
Ben kalmayý öðrenmeden
gitme
ve
silinmez bir nokta koymadan göðsüme...
Özgür SARAÇ/Râzý
05/01/2010Denizli