Ýlk gördüðümden beri,
Baktým gözlerine, sen farkýnda olmadan…
Sanki bir parçamý almýþtý,
Ýlk baktýðýmda,
O kahve rengi gözlerin…
Gözlerin kahverengi,
Yüzünde tatlý bir kýzarýklýk vardý…
Ama bana her daim bir tek hayalin kaldý…
Ben hep hayalimde sevdim seni,
Hep hayalimde gördüm seni…
Ellerini dinlediðim þarkýlarda tuttum,
Çoðu þarkýda seninle gözgöze oldum.
Kimi zaman aþýk oldum sana,
Kimi zamansa kahroldum…
Þarkýlarda sevdim,
Þarkýlarda kahrettim..
Seni senden habersiz sevdim,
Senden gizli aþýk oldum sana…
Onun için de sevdim ama sevilmedim…
Þimdi bazý zamanlar konuþurum kendi kendime;
Sevilmek,
Kim bilir ,
Ne güzeldir ?
Böyle sevgilinin kalbine taht kurmak,
Seni sevenin yarýsý olmak,
Bir sevenin olduðunu hissetmek..
Kim bilir ?
Böyle nasýl biliyor musun ?
Böyle gece yatýnca,
Uyuyamayýp , onu düþünmek,
Onun da seni düþündüðünü bilmek,
Sevdiðin için yaþamak,
Onun da senin için yaþadýða inanmak,
Kim bilir ?
Ýçtiðin sudan,
Yediðin aþtan,
Aldýðýn havadan,
Dinlediðin þarkýlardan,
Sevgilin tadýný almak,
Onun da ayný tadý aldýðýný bilmek,
Kim bilir ?
Ne güzel bir þeydir…
Heralde çok güzeldir…
Ama biliyorum ki ;
Gelip, bakmazsýn bana,
Kalbini, yüreðini , sevgini açmazsýn bana,
Ne kadar kahrolsamda,
Olmayacak bir þey çünkü bu…
Seviyorum be kulak ver bana,
Sevmiyorsan da en azýndan acýdýðýn için ,
Yakýnlýk gösterme bana,
Çok isterdim,
Ona verdiðinin çeyreði kadar þans vermeni bana,
Ama olmayacak bir istek bu,
Sen acýma da , gerisi yeter bana…
Bilmiyorum …
Çok þey mi istemiþtim acaba ?
Sanki ;
Sevip sevilmeye gelmedik mi hayata ?
Her filmin sonu mutlu bitiyor da ,
Benim film neden mahkum mutsuz sona ?
Bak uyuyamadan sabahladým bu gece.
Uyuyamýyorum aklýma gözlerin gelse,
Anlatamadýðým bir þeydi bizimkisi…
Biliyorum sen hiç sevmeyeceksin beni.
Bak sabah ezaný okunuyor gene,
Sensiz dinlediðim kaçýncý ezandýr,
Kim bilir ?
Bir gecem daha sensiz sabah oldu.
Sensiz sabahladýðým kaçýncý gecedir,
Kim bilir ?
Çok sevdim seni be…
Kaç kere düne gömdüm seni,
Sildim, yazdýklarýmdan senlerini.
Ama ya hayalime girdin,
Ya da bir þarký
Ya da herhangi bir þey seni bana hatýrlattý
iþte o zaman tekrardan,
Hem de daha þiddetli olarak baþlattým her þeyi…
Çýkardýðým gömdüðüm yerden,
Kalbimde ölümsüz yaptým seni…
Bu her seferinde böyle oldu…
Sonra kýzdým sen duymadan sana…
Hani dedim ;
Hani yoktun artýk,
Hani silmiþtimya,
Hani gömmüþtümya seni...
O zaman gözlerim neden görüyordu,
O tatlý,
Ama bana acý veren gözlerini ?
Neden bakakaldým gözlerine ?
Gözlerine baktýðým beþ saniye,
Ömrümden gidense neden beþ koca sene ?
Kalbim neden her zaman ki gibi atýyor ?
Gözlerim neden her zaman ki gibi bakýyor ?
O bakýþlarý hiç görmedin sen,
Hiç bilmedin sen…
Uzun zaman oldu,
Artýk inanmýyorum hayata.
Hayata diyorum ama,
Düþünüyorum , küskünlüðüm hayata mý ?
Yoksa aþka mý ?
Ýþte o an sildim dedim,
Gömdüm hayatýmýn bir yerlerine,
Aþký ve en önemlisi de ,
Seni.
Þimdi hayalimdeki, aklýmdaki gene sensin.
Aradan koskoca kaç seneler sene geçti.
Benim yeminlerim yalanmýþ belli.
Yýrtamam senin adýnýn geçtiklerini,
Hiç unutamam seni…
Hiç…
Ama þunu da merak ediyorum ;
Seni sevenine hiç sordun mu ?
Seni benim gibi sevmiþ mi hiç ?
Hiç sordun mu ?
Dinlediði þarkýlarda ikinizi bulmuþ mu ?
Seni benden alana sordun mu ?
Sana bakmaya kýyabilmiþ mi ?
Hiç sordun mu ?
Sana layýk olabilmiþ mi ?
Seni sevenine hiç sordun mu ?
Madem seni terkedecekmiþ,
Kalbi acýmamýþ mý hiç ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.