Hayatýnda hiç olmayan bir ben,
Ve de hayatýmdan hiç çýkmayan bir sen…
Ne hatýrýnda bir yer iþgal etmiþliðim var,
Ne de cümlene kelime olarak girmiþliðim…
Bir kere kulaðýna ses olamamýþ,
Bir kere aðzýndan ses olarak çýkamamýþ…
Ne gözlerine bir cisim olarak yansýmýþ,
Ne de ellerine bir nesne olarak deðmiþliðim var…
Yani senin için ben ;
Boþ kaðýt kadar yazýsýz, anýsýz ve de hatýrsýz…
Yoldan geçen adam kadar yabancý,
Boþ bakan gözler kadar anlamsýz,
Ve de son kullanma tarihi geçmiþ bir ürün kadar deðersizim…
Deðersizim , çünki;
Hayatýnda hiç yer iþgal etmiþliðim,
Kýsa da olsa bir zamanýný çalmýþlýðým ,
Ya da ne bileyim yani bi merhabalýðýmýz bile yoktu be…
Onun içinde bu deðer vasfý;
Hiç elde edemediðim bir þeydi sende…
Düne kadar ne tanýrdýn beni,
Ne varlýðýmý bilirdin,
Ne de bu halimi…
Yani nasýl bir þeydir bu biliyor musun ?
Yani ;
Sen varlýðýmý dahi bilmezken,
Senin için yaþayan birisi olmak…
Yani böyle varya…
Yani…
Ya da..
Boþver en iyisi…
Yaþamayan bilmez,
Çekmeyen anlamaz,
Hissetmeyen sevmez böylesine.
Yanaklarýnýn kýrmýzýlýðý hep aklýmda,
Sürekli gözümün önünde
Ve de hep önünde olacak…
Sen benim gönlümün ana sponsoru,
Rüya sinemasýnda izlediðim filmlerimin esas kýzý,
Yaþama nedenim,
Nefes almama beni iten ana etkenim,
Þiir demeye cesaret edemediðim yazýlarýmýn kaynak suyu,
Yatýpta uyuyamadýðým,
Uyuyamayýpta sessizce herkeslere, her þeylere,
Kýzdýðým gecelerimin tesellisi,
Her yeni güne tekrardan uyanma nedenimsin sen…
Bir kere çok yakýn oldum sana,
Bir kere dokundum, deðdim sana…
Ama onda bile senin hatýrýnda yer iþgal edemedim…
Baygýnken ne hatýrlayacaksýn ki,
Ölü gibiydin ellerimde,
Solup gitmiþ bir gül gibiydin…
Kollarýmda götürmem gereken yere kadar,
Geçen süre hepi topu ya dört,
Ya da beþ dakka…
Ýþte senin algýlamanýn imkansýz olduðu,
Bu dakikalardý
Hayatýnda kaldýðým ilk ve tek süre…
Sevdim seni be…
Hem de nasýl biliyomusun ?
Senin deyiminle “kocaman”…
Özledim seni ,
Bekledim seni,
Yazdým seni,
Çizdim seni,
Sonra attým çizdiklerimi,
Yýrttým yazdýklarýmý,
Neden dedim …
Neden sen de hissetmiyorsun bunlarý…
Bak bu kalbin atmasýndaki tek amaç sensin,
Neden fark etmiyor bunu senin kalbin diye,
Kýzdým sen duymadan sana…
Çok istedim,
Ama,
Unutamadm seni...
Aðzým söylemese de,
Kulaklarým duydu ismini...
Yalvardým her gece,
Sen görmeden sana…
Elimi uzattým tut diye,
Sen bilmeden sana…
Sen bilmeden sevdim seni,
Sen duymadan haykýrdým ismini,
Gül dedim,
Hep gül…
Ama duy dedim,
Sana,
Duyamayacaðýný bile bile sana…
Sonra attýklarýmý geri topladým,
Yýrttýklarýmý eskisi gibi olmasa da yapýþtýrdým…
Çünkü sen olmadýðýn için,
Onlara sarýldým ben,
Onlara aðladým,
Onlara sevgimi haykýrdým,
Onlara dayadým üzülünce baþýmý,
Saçýmý onlar okþadý dizine yatýrýp,
Onlar aðlama dedi,
Onlar seviyorum dedi,
Senin yerine bana…
Hep seni istedim ben,
Seni yaþadým,
Seni yaþattým hayallerimde,
Hayatýmýn her þeyinde ,
Her anýnda seni yaþadým ben…
Yazýlar yazdým deftere,
Okuyunca , seni dinledim.
Kaset koydum teybe,
Dinleyince, seni duydum.
Resim çizdim kaðýda,
Bakýnca, seni gördüm.
Gözlerimi semaya dikdim,
Yýldýzlarda seni izledim.
Gül kokladým dalýnda,
Kokusunda , seni duydum.
Maziye gittim dalýnca,
Geçmiþimde seni buldum.
Su koydum bardaða,
Yudumlarýmda, seni içtim.
Baþýmý koydum yastýða,
Uyuyamayýp seni düþledim.
Sevilmek için seni sevdim,
Beni sevemeyecek , seni buldum.
Sevilmek için sevdim,
Sevilmesem de ben seni sevdim.
Hepte seni sevicem,
Her zaman da seni düþünücem,
Her rüyamda da seni görücem…
Ben hep ;
Seni yazmak istiyorum,
Seni anlatmak...
Yazdýklarýmda görmek istiyorum seni,
Sana bakmak...
Seni onlarda bulmak istiyorum,
Seni aramak...
Dudaklarýmla seni okumak istiyorum,
Seni konuþmak...
Hep yanýmda ol istiyorum,
Seninle paylaþmak...
Onlar olursa, senin yerine,
Yazdýklarýmý severim diyorum.
Onlar olursa, senin yerine,
Yazdýklarýma sarýlýrým diyorum.
Onlar olursa, senin yerine,
Yazdýklarýmla konuþurum diyorum.
Onlar olursa, senin yerine,
Yazdýklarýma aþýk olurum diyorum.
Onlar olursa, sevmek yerine,
Bir daha sevmem diyorum...
Onlar olursa ;
Senin deyiminle; Seni hep kocaman severim diyorum…
Neden öyle diyorum biliyor musun ?
Çünki ;
Hayatta sürekli çabalýyoruz,
Güzel þeyler yapýyoruz,
Durmadan, devamlý çalýþýyoruz,
Fakat, yarýn olacak mý bilmiyoruz...
Hayatýn son bulacaðýný biliyoruz,
Yine de ona tutunmaya çalýþýyoruz,
Hiç bir þüphe duymadan,
Çünkü biz yaþamayý seviyoruz...
Yaþamak güzeldir, son bulsa da.
Gerçek gerçektir, acý olsa da.
Ve herþeye raðmen,
Sevmek güzeldir, sevilmek olmasa da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.