UMUT TOHUMLARI

Kendimi savuruyorum bir saða bir sola.
Bir aþaðý bir yukarý inip çýkýyor umutlarým.
Bir güldürüp bir aðlatýyorsun beni.
Ben ise mutluluklara savuruyorum seni.

Sanki bir rüzgarým.
Yerinden kaldýrýyorum her þeyi
Esemiyorum ama senin olduðun yerde
Sana uzanamýyor kollarým.
Belki bir rüzgar kadar savurganým.
Bir ömür kadar kýsa kollarým.

Delice yaðan yaðmurlar yýldýrmýyor beni.
Islanmýþ saçlarým.
Aðrýyan ayaklarým,göz kapaklarým.
Sýrýlsýklam ýslanmýþým.
Damlýyor çenemin altýndan sularým
Belki de gözümden yaþlarým.

Saklýyor kendini senden,
Korkmaman için keskin bakýþlarým.
Eritiyor yüreðimi bitmeyen haykýrýþlarým.

Eziliyor ayaklarýnýn altýnda sardýçlarým.
Yüzüyor denizin ortasýnda sandallar
Að atýyor her yere balýkçýlar
Kaçýyor denizin sahipleri
Denizdekinden daha engin yüreðimdeki dalgalar.

Uzun süren bir sessizliðe bürünmüþ mehtaplar.
Yangýna döndü artýk þafaklar
Belki hiç bitmeyecek alacakaranlýðým

Niyazlar ediyorum ellerimi açtým.
Dualarým ayakta tutuyor beni.
Bir de azalan umutlarým.
Yýldýrmýyor beni yaðan yaðmur ve çoðalan korkularým
Ve saldýrýya geçen düþmaným.

Seni seviyorum, bunlar son haykýrýþlarým.
Galiba bitiyor yanlýzlýðým.
Sesler çýkýyor ordan burdan.
Bitti mi ýssýzlýðým?
Kesiliyor duvarlarda yankýlanan ýslýðým.
Yapraklar kýpýrdamýyor sanki.
Sanki dinen bir rüzgarým

Ayaklarým kuruyor artýk
Kesilen bir yaðmurum, son damlalarým.
Belki de gözlerimden akan son yaþlar.
Rüzgar bitti, e artýk durdu dalgalar.
Þafaðýn gözükmesiyle büyümeye baþladý tohumlar
Arkasýný dönmüþ gidiyor düþmaným.

Galiba...
Galiba soðuyor bedenim.
Yavaþlýyor kalp atýþlarým.
Üzülmüyorum.
Belki ölürsem rahatlarým.


Sosyal Medyada Paylaşın: