ESMER ÇOCUK

Bugün yine sabah vurdu saatler
yine uyandý mavi gözlü esmer çocuk
sabahýn uçsuz bucaksýz ufkuna doðru
gözleri mavi kireç yosunu
mahmuriyeti dünden kalma
güneþi kuçaklýyor
tekara geri býrakýyor
semanýn mavi derin yanlýzlýðýna
her seferinde aðlamaklý gibi oluyor
gülmeyi unutuyor mavi gözleri

Hep dönüyor bu köþeyi yanlýz
her seferinde yanlýzlýðý kucaklýyor
rüzgarý koluna takarak
yürüyor bu kaldýrýmlarda
zaman birikiyor
kaldýrým dibi
su yolunda

Eylül aynýn bir anlamý yok onun için
susuyor bu aylarda içi kan aðlýyor
resimlerini mavi çiziyor
bu þehrin duvarlarýna
alýþýk olmadýðýmýz sloganlarla
yürüyor hemde en önlerde
bazen uçuyor fýrat ve dicle arasý
bir kara parçasýnda
her yaðmur sonrasý kokan bu toprak kokusu
bedeninde yarým kilo çamur ile
özlüyor eski sancýlarýný
bedeninde yarým kalmýþ akþamýn

zaman geçiyor tutunamadý bir dala
kimsesizler yurdu gibi oldu gönlü
dudaklarýnýn çatýrtýsýný hissediyor
koskoca bir ömür parçalanýyor avuçlarýnda
olmayan zamanýn
hangi dilimi kaldý ki
onun için

daha yeni çeketini aldý askýlýktan
dönüþü olmayan bir yola saptý
gece lambasýnýn olmadýðý günlerdendi
her yer zifiri karanlýktý
duvarlarýnda çýplak hayalet resimleri
saatlar gece menopozundayken
çýldýrmakta birileri .......




MURAT GÖN


Sosyal Medyada Paylaşın: