ASABİYİM
bana bak otur oturduðun yerde
dýþarý çýkýpta beni ayar ettme
zaten bende sinir tavan biliyorsun
kim bilir belki bunu bile bile yapýyorsun
kýzgýnlýðým sana deðil onuda söyleyeyim
zaman kötü korkuyorum ya çýkýp
bir daha geri dönmezsen
sýra sýra dizilmiþ entellektüel tipler
korkarým seni bende çalacaklar
kaybolduðunda benim ne halde olduðumu düþün
önce masa üstündeki vazolarý çerçeveleri
belkide iþim bellli olmaz evi yakarým
sensiz zaten bir anlamý yoktur geride kalanlarýn
geriye bakýpta göremediklerim ve sen
ben kendime kýzarým kendimedir öfkem
parçalanýrken gövdem taþýyamadýzdý zaten
bu dert beni sildi hiç birþey bildiðin gibi deðil
açýklama yapmak için geç sende biliyorsun
sinirden konuþamam belki sert çýkarým
iki mahalle küfürü ederim
beni bilirsin
yanlýzlýk zor iþ
MURAT GÖN
Sosyal Medyada Paylaşın:
kendine iyi bak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.