Günler geçip gitse de, kalmaz mý döküntüsü? Ne yýllar akýp geçti, ne tortular býraktý... Gözlerdeki halkalar, yýllarýn çöküntüsü, Çökeldim mecrâlarda, ömür su gibi aktý...
Çok hýrpaladý hayat, billâhi beni yordu. Ellere belki kolay, ama bana çok zor du. Sevenler mutlak bir gün kavuþurlar diyordu, Görüþemedik bile, vuslat sa çok uzaktý...
Yine hasret ve hicran, vuslat öbür tarafta. Yârab kavuþtur bâri, mahþer günü arafta! .. Elele tutuþarak gidelim en ön safta, Desinler; ’ bu fakiri, iþte þu güzel yaktý...’
Karahayýt-2009/9
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
halilşakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.