Ozanım ( Gülce/Buluşma )
özgür iradenin sesi ozanlarýmýza ithaf’ ýmdýr...
Asýrlar ötesinden günümüze gelen ses,
Sazýný halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Onun anladýðýný anlaya/bilmez herkes,
Sözünü halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Sözdür onun taþlarý
Sazda ki nem yaþlarý
Çatýldýkça kaþlarý
Nazýma seslenirim;
Sen halkýmsýn, ozaným!
Güzel Anadolu’mun yedi iklim köþesi,
Cana can’larý katar ozanlarýn nefesi.
Bin bir çiçekle dolu soylu gönül bahçesi,
Özünü halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Otaðý Anadolu
Sevgiden geçer yolu
Her çiçekten balýyla
Özüme seslenirim;
Sen halkýmsýn ozaným!
Aþk od’uyla yanarken gönlünün mabedinde,
Bir avuç kara hasret kýzýl lavlar derinde.
Gönlüne kanat takýp sýla/gurbet elinde,
Közünü halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Hak için halký için
Küllerinden doðan o...
Arþ-ý âlâyý gezip
Yaðmur olup yaðan o
Bazýma seslenirim;
Sen halkýmsýn, ozaným!
Yaðlý ilmek boynunda yürür mahþer yerine,
Yiðitçe duruþuyla benzer gönül erine.
Ozanlýk bir çýnardýr; kök salar en derine,
Düzünü halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Yaratan’ dan ötürü yaratýlan’ a meyli,
Dik durana sözü yok, demez ki boynun eðri!
Türlü türlü renklerin nakýþýndaki doðru,
Bezime seslenirim;
Sen halkýmsýn ozaným!
Aþk adýna içerken al kadehten bâdeyi,
Meþakkatli bu yolda kim uzatmýþ vadeyi?
Refika’m der ozanlar tercih eder sadeyi,
Dozunu halktan alýr, ben halkým der ozaným!
Ýçtin doluyu aþkýn
Yürüdün yolu taþtýn...
Bir hýrka, yalýn ayak, coþtun
Ozaným, coþtun; karýþtýn yýldýzlara!
Refika Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.