Devlet memurlarýna sürgün yeri derlerdi
Bense hep hayranlýk duyardým öyküsüne
Fransýzlar kuþatmýþlardý þehrin her yanýný
Ekmek yok su yok, Þahin Aða savunmada...
/..Penceresi perdeli, çiçek açmadý zerdali../
Zerdali çekirdekleriydi aþlarý ekmekleri
Çekirdeklerle doluydu Halep Pasajýnýn altý
Ve sumak yapraklarý olmuþtu katýklarý,
Açlýktan kýrýlsalar da býrakmadýlar mevzileri…
Aç kalmamak için öðütmüþlerdi bir tutam
Buðdayla sumak dalýný, hepsi de silahlanmýþtý
Kýzý, kýzaný, yaþlýsý ve gelini,
Ben Antepliyim demiþti Þahin Aða
Þahinim demiþti, Þahinim Aðam...
Mavzerinin mermisi bitmiþti, yoktu yenisi
O yük olduðunu haykýrýp omzuna
Yumruklarýyla dövüþeceðini söylemiþti.
Ve düþmana inat köprübaþýnda
Memleket türküleri söyleyeceðini...
Sürgün yeri derlerdi memurlara oysa
Onca yýldýr ekmeðini yemiþken
Nasýl nankörlük edilir ki Gazi Kent sana...
Hatice AK
25.12.2009
25 Aralýk 1921 Gaziantep’in Düþman Ýþgalinden Kurtuluþu...
Kutlu Olsun Gaziantep’lilere ve Kendini Gaziantepli Görenlere...
Saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.