Biz seninle Kasýmpatýlardan hiç söz etmiþ miydik
Erguvan mevsimiydi tanýþtýðýmýz zaman sanýrým
Sen her defasýnda deðiþik bir buket sunardýn
Ben adýný bilemezdim çiçeklerin, yine sen anlatýrdýn…
Mevsimler boyu her çiçekten bir buket yaptýk
Yüreðimizin en mahrem köþelerine sakladýk
Ki; bunlar arasýnda yoktu Kasýmpatýlar
Yoksa biz bu yüzden mi ayrý iklimlerde kaldýk…
Yaptýðýmýz en keyifli kaçamaktý çay faslýmýz hani
Düþlerimizde el ele tutuþurduk bir geminin güvertesinde
Rüzgâr yüzümüzü öperken, ben daðýlan saçlarýmý toplardým
Sen gözlerime bakarak sevgi saðanaðýnla beni yýkardýn…
Olsun be canýmýn içi, þimdi ne Kasýmpatýlar
Ne Ortancalar, ne Yakamoz gülüþlü Papatyalar
Ne de akþam üstülerinin hüzünlü sarhoþluðu
Kendimden geçiremez beni, seni özlemek kadar…
Sahi biz seninle Kasýmpatýlardan hiç söz etmiþ miydik?
Ya da seviyor- sevmiyor diye bakmýþ mýydýk papatya falýna
Þimdi sýrtýmý sýrtýna yasladým, yanýmda olduðunu düþünüp
Bu gün bir kaç kez baktým, bende hep seviyor çýktý...
Sende..? Sus/tun..Ýstersen söyleme, galiba biliyorum...
Hatice AK/21.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.