Çok yâr tanýdým, böyle sevemedim, Sen olduðundan beri hayatýmda, Gecem bitti. Bu yeryüzünde her þey oldun, Karanlýða, yalnýzlýða deðil sensizliðe Alýþýlmýyor. Mutlu sanýrsýn beni sensiz. “Unuttu” dersin. Her gece meyhane masalarýnda... Bilemezsin ki Gülüyor, eðleniyor sanýrsýn beni. Yalan mý? Kararmýþ bulutlar gibi olduðumu, Bilemezsin ki! Her þeye alýþtým da sensizliðe Alýþýlmýyor. “Baþka yâr bulur, unutur.” dersin; Yalan mý? Her gece sokaðýnda olduðumu, Bilemezsin ki! Seni bilmem ama ben bir daha sevemem, Son þansýmýn sen olduðunu, Bilemezsin ki! Her þeye alýþýlýyor da Sensizliðe, Alýþýlmýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.