Yakışmadı

Gittin haince ve de þerefsizce,
Daðýldý gökyüzündeki bulutlar...
Gittiðin ilk gecede daha
Þerefsizliðini yazdý semaya yýldýzlar.
Gittiðin o an;
Gözlerimden kanlý yaþlar aktý.
Seninle ölüm arasýndayým hep,
Günler burada sensiz geçiyor.
Bu sensizlik de ölüm deðil mi zaten?

Çaresiz birinin feryadýný bilir misin?
Bilemezsin...
Þerefsizce feryatlar ettirdin bana.
Sen sevginin ne olduðunu biliyor musun?
Sevmek nedir bilir misin?

Oysa seni gördüðüm an,
Neler hissettiðimi bir bilsen;
Az da olsa beni anlayabilsen...
Sen beni hiç anlayamazsýn ki!

Baþkasýnýn mutluluðunun yýkýlýþýný izler misin?
Ama baþkasý senin mutluluðunu yýktý.
Sen hiç ölümden korktun mu?
Benim tek korkum seni kaybetmekti
Ve sonunda kaybettim seni.
Ben seni sevdim Azrail’i deðil ki!
Bu gidiþ sana yakýþmadý...

Haince ve de þerefsizce gittin,
Azrail’in demirli pençesine attýn;
Ölmeden mezara koydun beni.
Bu þerefsizlik;
Böyle haince vurmak,
Yakýþmadý sana.

Bu sen deðildin ama deðiþtin,
Kalpsiz ve de þerefsiz oldun.
Ama ben senin gibi þerefsiz olamam.
Ben de deðiþtim sevgilim;
Artýk umursamýyorum seni!



Sosyal Medyada Paylaşın: