ay ýþýðý... çalýntý güzellik... DOðmak bilmediðin gecelere doðdum ben Sessizliðin notalarýna açtým gözlerimi; yalnýzlýða satýyorum tüm hayta neþemi Sahibi yok ne de olsa,hadi gelin alýn güneþimi unuttum ne de olsa,alýn,ay ýþýðý sarýnca yüreðimi yaþamayý öðrenememiþ bir türlü,aynamdaki aksi KÝ bakamam o yüzden aynalara,yoktur daha bir emsali..
Doðmak sarýlmakmýþ aðaçlara,dallarý inceden bukleli yapraksýz,yarý baygýn,yarý ölü,belki yarýna ümitli Ve giri göðün altýnda,þeffaf iki gece hayaleti serili Tuhaf laflar ediyor,ne ahenkli ne de doðruya hileli oturmuþ düþünür "Nerde,nerde gecemin þakýyan gölgesi?" iþte biri benim,diðeri de hiç bulamadýðým o sadýk sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uğurcum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.