Güz yaðmurlarýyla gönül bahçem göverip,
Bulutlardan sevgi emer tepelerle zirveleþerek.
Yýldýrýmlar aþký çýlgýnca kuþanýp,
Göðü ateþler ve sonsuzluða kývýlcým çakar.
Dalgalý havalar menekþenin yapraðýný öperek,
Güz yelinin kýnalý ellerine dolanýr.
Serin sürgünlerin aþk bahtiyarlýðýnda,
Sevgiyle perde perde çemberlenirim.
Gönül mürekkebim menekþe renginde,
Cennetten çizgiler taþýr düþlerim.
Ýnzivaya yönlenmiþ hoþluklar güçlü çekimlerde,
Aðýrbaþlý bir sadelikte gülümser.
Gezinirken rüzgar dallarýn gizlerinde,
Mor menekþe ve onun ýþýðý hayat serper.
Bulutlar süzülürken kahverengi gözlerimde,
Sonsuzcasýna aþk raksederek titrer.
Bahar esintileri taþýyan gökkuþaðý yürekler,
Yasemin çiçeklerine þebnem tanecikleri dizer.
Gönül benliðimden süzülen saadetler,
Itýr ve amber kokusunda ter ü tazeler.
Canlý ve heyecanlý aþk depremi,
Alacalý gecede dolunayla rakseder hayalli.
Endamý geceyi düren hayalin sanemi,
Yaseminlere þal atar þuh hevenkli.
Nar-ý aþk; aþkýn ötesini belirler, diri ve hevesli.
Dingin mavilikte yürek demlenir,
Ve güzelden özele gidilir…
Gözlerimden bir gökyüzü geniþliði açýlýr,
Parýltýlarý keyifli kýpýrdanýþlarý can havli.
Dalgalar bulutlara gökyüzünde kapýlanýr,
Fýrtýnakuþu kývraklýðýný aðýrlar gülyabani.
Dolunaylýðý terk ederken ay,
Söyleme de taç takar söyleyenede.
Bir mahmur nazeninlik ay ay ay,
Ayýrt etmez güzelliði özünde ve güzelinde.
Görünmez kolyelerin kalbe denk gelen yerinde
Mutluluðun düþer gölgesi geceye dolay dolay…
Sait Edip Akdað/S. Edip Yörükoðlu