Ben yirmi dokuz yaþýnda bir gencim,
Ayrýntýlarla boðuþur sevincim,
Firkatini yaþarken vuslatlarýn,
Mum gibi eridi bütün direncim.
Yollara döktüm aþk damlalarýný,
Ördüm içimde yalnýzlýk aðlarýný,
Gümüþten öte altýndan ziyade,
Taktým boynuma gurbet yularýný.
Her öðün aðlayýþým tokluðumdur,
Annesizlik bir baþka yokluðumdur,
Ay sýyrýlýrken bahtýmdan her gece,
Çýkmaza giren düþler yolluðumdur.
Suya çoktandýr kýrgýn yudumlarým,
Dudaðýmda hep ayný tutumlarým,
Beyhude yakamozlar doðurdu,
Geceye gömülen gün batýmlarým.
Kýrgýným, dalgalýyým, dumanlýyým,
Þu gencecik yaþýmda boranlýyým,
Hangi mevsim güne ihanet etmiþ,
Ayrýlýklara gömülmüþ zanlýyým.
Acýlarým kimselere denk deðil,
Aþklarý boðazlýyor artýk cehil,
Bir ömür çekilmez kanlý yaþlarým,
Berbat olmuþum ki sýrlarým sefil.
Sükûnet bana uzak ona yakýn,
Bir vefa ile harflerimi yakýn,
Sonra yas tutacaksanýz ardýmca,
Kývýlcýmlýk ömrüme küller atýn.