Yıkıldım gün be gün

Hitabým, muhatabýmýn vergisi,
Buyrun size yýkýk gönül sergisi,
Bir gözyaþý ya da harabe bakýþ,
Sözcüklerimin sessiz sermayesi.

Bükük bir baþ gibi hem umutlarým,
Doldu da yaðmak bilmez bulutlarým,
Sahte gözlere düþtün bahtým gibi,
Merhem olmaz þu garip soyutlarým.

Yoksun diye hiç etmedim sana âh,
Dilim yok kurban etme beni günâh,
Ellerden sakýnmazken bir merhaba,
Sitem kapýnda bana tasma mubâh.

Fakirim, dudaklarým kuru çeþme,
Zayýfým, her gece aklýma düþme,
Yabancý ile kol kola gezerken,
Vicdaný kör edip gönlümü deþme.

Dilenciyim, yamasý yok dizimin,
Örtüsü aralanmaz ki gizimin,
Gözlerimin surlarý yýkýldý hem,
Kuru yeri yok þu yýrtýk bezimin.

Nicedir kirpiklerine konmaz kuþ,
Kapýnda öten bülbül deðil baykuþ,
Yokluðumda incitirler seni hem,
O zaman varlýðý tadar yok oluþ.

Bir beyhude miydi sýrlý bakýþýn,
Aþký resmedemez artýk nakýþýn,
Kaynaðýný kaybettin vefasýzca,
Kök bulamaz bensiz, billur akýþýn.

Bir kuytuda gölgeleri içerken,
Kucaðýmdaki taþlarý seçerken,
Gözlerimden düþtü iki damla yaþ,
Kumdan mezarýmý rüzgâr beklerken.

Yýkýldým gün be gün haberin var mý,
Bu garibe ýssýz iç çekiþ kâr mý,
Yaðmalanmýþ hazinenden bahtýma,
Vefadan öte düþen âh u zar mý?
Sosyal Medyada Paylaşın: