Niksar müftüsüne; Hocam

Ýmam olduk hiçbir zaman yatmadýk,
Çalýþtýk çýrpýndýk ele bakmadýk,
Söyleneni kafaya da takmadýk,
Bu sözleri kafana sen tak hocam.

Vaaz verdik elimizden aldýlar,
Ezaný da en sonunda çaldýlar,
Bu imamlar dimedosta kaldýlar
Ýmam mýyýz bekçi miyiz biz hocam.

Bazen çifçi olduk, bazen de usta,
Bazen doktor olduk, bazen de hasta,
Bazen þiir yazdýk, hece cinasta,
Þairliðe heves ettik biz hocam.

Ýmamlarýn cemaattir neþesi,
Kalabalýk ise gür çýkar sesi,
Güzelce de koyamadýk bir fesi,
Fessiz imam olur mu ki he hocam.

Bazen ayrý kaldýk çoldan çocuktan,
Yaþ kýrk dedi olgun olduk bak çoktan,
Hakkýyla hak dedik, daima haktan,
Haklýya hakkýný ver artýk hocam.

Çoban olduk sürüyü bulamadýk,
Azda olsa koyuna eremedik,
Köylerden de þehre inemedik,
Yirmi sene doldu artýk bak hocam.

Artýk yeter þehere geleceðim,
Bolca da bir sürüye ereceðim,
Birkaç sene sefasýn süreceðim,
Sürüsüz çoban olur mu ki he hocam

Beni artýk þehere indirsene,
Köylere de yeniyi göndersene,
Söylüyom söylüyom kulak versene,
Kulaklarýn duymuyomu he hocam,

Þair deloðluyum müftüye sözüm,
Senelerdir þehirlerde hep gözüm,
Ýlkbahar yaz geçti, mevsimim güzün,
Ölün cemi geleceðim be hocam.

Sosyal Medyada Paylaşın: