Ey...

Ey kalbim kaçta kurtul þu aklýmýn dilinden
Az çekmedin zaten þu sarhoþun elinden
Herþeyi kendi bildi, kimseye inanmadý
Cehennem ateþinde sandý ki o yanmadý.

Ey bilesin ey kendim, aynada biçaresin
Derdine deva olmaz, dertlerle divanesin
Dünya günahlarýna belkide kerhanesin
O haneden geçipte, artýk tevbe edesin

Allah var ki, ne sen ne de ben varým
Onu anmayan kalp kendiyle yarým
Oysa Rabb’im benim aslýnda tamamým
Nasýl derim O varsa bende varým

Onun varlýðýnda, eriyip gitmelisin
Yalnýz o olmalý ki, sen kemale eresin
Eðer kalbin gerçekten yok olduysa
Rabb’inin huzurunda Enel Hakk desin.

Halkla halktan uzak olup kal artýk
Çünkü dünya dediðin, ya balçýk ya bataklýk
Tüm dünya nimetleri ediyor bir kaltaklýk
Dünya’da yükselmek kadar göremedim alçaklýk.

Alçal sende ey ruhum, aþaðýlarýn aþaðýsýna
Sonra bu aþktan kurtul, çýk arþýn alasýna
Böyle bir kul olursan, zalim çýksa karþýna
Rabbi’ne havale et, þeytanlara danýþma

Zaten þu makam, mevki birer fani yarýþma
Zaten aþklarda bile büyüdükçe çatýþma
Ne sevesin kaldý artýk, nede aþýk olasýn
Ne de bir aþk çölünde seraplara dalasýn

Býrak dilde duayla, hep Allah’la kalasýn
Varsýn artýk O’ndan öte birþey olmasýn
Allah aþkýyla seni, kendisine kandýrsýn
Kendisinden can verip þu canýný aldýrsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: