Kendime
Soðuk bir gün, soðuk bir ölüm
Yatýyorum tabutumda
Sanki ölüp gitsem kimseler gelmeyecek
Bedenim yataðýmla çürüyük gidecek.
Bir sabah uyandýðýmda
Aðlýyor buldum kendimi bir yerde
Günahlarýmý gördüm bir yerde
Kendimi gördüm,yerde bir yerde.
Piþmaným aldýðým tüm nefeslere
Murad ettiðim tüm heveslere
Girip çýktýðým gönülden kafeslere
Piþmaným aþk denen bütün sözlere
Hepsi güzeldi, çokta basitti benim gibi
Aynada göremezdim yüzsüzlükten kendimi
Derken beni de kurtar dedim Allah’ým
Ahiretimi yakarken dünyadada yandým
Biraz dayandým hüsn-ü zannýma
Bu kadar sabýr, tak etmez mi canýma?
Ne kadar sustuysam kendi kendime
Paha biçemedim daha derdime...
Binlerce ayrýlýðý sanki ben görmemiþim
Senelerce ölümü öldürüp ölmememiþim
Demiþim ki Sen’den baþka kimseyi sevmemiþim
Þimdi ne diyeyim, belli ki halt etmiþim
Evet kardeþim, sözler ucuz, amel pahalý
Konuþmak yok artýk, susmak daha faydalý
Artýk daðdalý bütün kelimelere tevbe et
Ya sen kendini terket ya da kendini farket.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.