Pişmanlığına Pişman

Kaç nefesin kaldý bilemem amma
Sende son hamleni yapmak üzeresin
Ben tüm düþmanlarla savaþýrým
Yeter ki kadýnlarý üzerime gelmesin

Ýsterdim ki gözlerim bir sakalsýz çocuða
Bakmakla bile bin piþman olabilsin.
Jiletleri yüzüne vurmak yerine elim
Teker teker kalbine geçirebilsin.

Bilsin daima bilsin, Bir’sin daima Bir’sin
Sen birliðin içinde ne güzel bir kelimesin
Sen kelime deðilsin, kelimeler sen deðil
Kelimeler zatýnla kýymete etti meðil

Sende bir gün dolup taþtýðýn zaman
Týpký benim gibi durmadan aðlarsan eðer
Yalancý dersen benim gibi kendine
Bir çýkýþ yolu bul, çýkmadan cehenneme

Ol Rab’bine kul, kul olduðun para pul
Ebedi olan az biþey varsa ara onu bul
Fani büyük þeylere ehemmiyet verme sakýn
Bunlardan vaz geçince nefs iltifatýndan sakýn.

Çünkü bin iyi þeyi bir fitnee berbat eder
Sevap çantasýný kolundan kapar gider
Ýþte o zaman dostum, O Dost’la iþin biter
O Dost’la iþ bitince, dünya dostu neye yeter.

Yýrtýldý birden aðzým, yazdýðým kaðýt gibi
Gözlerimin önünde bir dünya makamý
Ýçimde gizlediðim günahlarýn içinde ben
Yanmalýyým hemen, henüz daha ölmeden

Böyle ucuz olmamalý göz yaþlarý
Üç beþ damlada olsa gönülden olmalý
Gönülden dediysek, günaha düþman
Allah’ý anmadýðý her söze piþman.

Taze günahlarýna tevbeleri ardýndan
Ayný günahlarýna devam eden nefsim
Diyor ki her sabah uyandýðýnda
Artýk bir daha ölmeyeceksin.

Ölüyorum diriliðimin içinde dirile dirile
Hayat ipini tutarken, elde gerile gerile
Ellerimi kanattým, asýldýkça hayata
Hayatý býrakmakla hayat buldum hayatta

Bitmeli bu kendini beðenmiþliðim
Aynadaki yüzsüzü yüzümde görmeliyim
Bildiklerimi düþünmek yerine
Bilmediklerimi artýk bilmeliyim.

Piþmanlýðýma dahi piþman ettin beni
Yeter artýk üstüme gelme ne olur
Sanki günahlarýma sen aðlattýn beni
Ardýndan günahlarla rezil ettin kalbimi

Düþündüðüm bütün iyiliklerin içinde sen
Herþeyin içinde sen, içinden çýkabilsem
Aðlamaktanda, gülmektende kurtulabilsem
Kurtulmaktan kurtulup kurtarýcýya ersem

Hayat dediðim ip boðazýmdayken
Çýrpýndýkça yaþamak için, ölmekteyim
Bu yüzden nefsimi iyi-kötü-kararsýz
Diye üç parçaya bölmekteyim.

Þükür ki bir güneþ daha doðdu üstüme
Bir gün daha süre vermiþ Azrail
Bir gün daha can verdi Canan’dan Cebrail
Dünya taamýna suru üfle Ýsrafil.

Sende Rabb’ine asi gelirsen,
Sanada gelecek fil ve ebabil
Yalnýz bunlar buna benzemeyecek
Ama ayný duruma sebebiyet verecek

On paralýk dünya lezzeti için
Beþ para etmez nefsini tercih edecek
Yaratý’cýdan vaz geçipte
Yaratýlaný mý tercih edecek?

Ýnan ki akýl akýlsýzsýn,
Senle düþünmek akýl karý deðil,
Hep bencesiylesin
Helalin ve haramýn
Allah kelamý varken
Nedir senin kararýn?

Býrak artýk kararlar, kara defterde karardý
Takvimin yapraklarý soldu soldu sarardý
Günler bile su gibi akýp gidiyor artýk
Ölümün peþinde büyük bir kalabalýk

Etme kabalýk artýk, incelikle git Hakk’a
Varsa dünya sevgisi, ahiretine sakla
Sonra bunlarýn hepsinden vaz geç artýk
Allah ve resülünden öte herþey karanlýk

Yemin ederim, yaptýðým günahlara dost deðilim
Olsada bu iki yüzlünün, onlara teveccühü
Bir gece eder hepsine tevbeyle teheccüdü
Varsa kalbinde, imana dair son gücü
Edecek iþte o zaman nefsinden göçü
Alacak þeytanýndan 20 senelik öcü.




Sosyal Medyada Paylaşın: