TUZAK

Semt pazarýnýn çýplak sergilerinde,
Satýlýk aþklar yüz yüze bakýyordu,
Birde zamanýn ahengine uymuþ zibidiler.
Gözlerde gördüðüm eladan uzak bir renk,
Ne uyum, ne þekil, nede ahenk,
Perdelenmiþ yüzlerde peçeler kara
Siyaha bürünmüþ her þey geceden de kara.

Suçluydu mazi rýhtýmda duvar olmalýydý,
Beklide ölüm için gidilen yer olmalýydý,

Heyhat! görmez misin ne haldedir ortalýk,
Çýldýrmýþ duygu denen nazik duvarlar,
Ne badana tutar, ne alçý, nede saten,
Gördüm ki meydanda çoktur hüküm satan,
Balçýkta açan nilüfer çiçeði kadar özgür,
Belki bu yüzdendir narasý, bu yüzden gür.
Zaten bütün sevdalar uçkura endekslenmiþ,
Kurlar yalan, gülüþler yalan, sözler yalan,
Bir köþe kapmacadýr gördüðümüz bu talan,
Faydasýz çýðlýklarýn yetimidir arda kalan,
Zürriyet çanlar çalýyor, gelecek kabus gibi,
Sanki körpe bedenler, mutluluða mahpus gibi

Duyulur mu bu feryadýn sesi, yoksa çok uzak mý?
Bilmem yaþanan bu zulüm, kocaman bir tuzak mý?

Erdal Ebem
02.12.2009







Sosyal Medyada Paylaşın: