Yine zamansýz bir gündeyim, sanma sensizlikle acý çekiyorum, yokluðun vuruyor kýrbacýný yüreðime, sanma sakýn,üstüne alýnma bu acýyan canýmý, ben sana haykýrmýyorum terkediþini,
sana aðlamýyor gözlerim umulmadýk vakitlerde, gülen yüzüm düþmüyor aklýma geliþlerinde, bu öfke, bu kin sana deðil, alýnma üstüne...
karlar yaðdýrsan da yüreðime, acýlara mahkum etsen de, sana deðil öfkem, üstüne alýnma hemen ...
çünkü sen, yetmeyen yüreðinle bana hapisler yaþatamazsýn, gelecek sunan dünyama, ateþler düþüremeyecek kadar zavallýsýn, gittim, terkettim, sevmedim diyemeyecek kadar, korkaksýn...
acýnasý hislerin ardýna sýðýnarak saklandýðýn kozandan, gözlerini açýp doðruyu yapamayacak kadar yüreksizsin..
þimdi anladýn mý neden alýnma diyorum... çünkü ben seni büyüttüm ellerimle, içimde besledim,dilime doladým senelerce, kötü gününde ben yanýndaydým, aðladýðýnda ben sarmaladým içime, canýn yandýðýnda ben koþtum derdine, seni biraz mutlu edebilmek için, harcadým kendimi bin kere...
gittiðin günden bu yana savaþtýðým, yalnýzca benim...
sana verdiklerim, þimdi bana vicdan azabý oldu, en büyük günah oldu, bu yaþadýðýn devran da döner elbet, sýra bana geldiðinde, günahlarým duvar olacak, o’nun huzuruna çýkacak yüzün olmasýn diye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda85 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.