Ýþte gidiyorum hayatýndan… bir sevda nasýl biterse bende bitirmek istiyorum bendeki seni.. Özlediðim sesini duymayý istemediðim için gidiyorum.. Seni çok sevdiðim fakat sevilmediðimi anladýðým için gidiyorum.. Bana þans dile sevgili, Seni unutmak için ve herkes gibi olabilme ihtimalini istediðim için, Bana þans dile sevgili… Sen özeldin hep, sen aþktýn sen dosttun sen benim caným dediðim candýn… Herþeyim olmuþtun benim, eþin benzerin olmadý ve olacaðýna da ihtimal vermiyorum… Ne kadar gerçeksen meðer o kadar yalanmýþsýn benim için… Senden ve sevginden vazgeçmek istiyorum artýk.. Ýsmini duyduðumda telefona giden elimden ve gözlerimin dolmasýndan vazgeçmek istiyorum.. Seni senden habersizce sevmekten vazgeçmek istiyorum… Ne kadar zor bir bilsen, Seni öldürmek gibi bir þey bu.. Yaþaman için kendimi öldürmek istiyorum… Sen, sevgimle beni utandýrdýðýn için, Ben senden vazgeçmek istiyorum… Yokluðunu sarmaladým özlem dolu yüreðime, Sonsuza giden bir ýþýk misali vuruyor gölgen bedenime,, Attýðým adýmlarda izlerin kalsa bile, Ben senden vazgeçmek istiyorum… Seni o kadar sevdim, özledim, kokunu son kez yýllarca yetecek kadar içime çekmek istedim.. Ama sen,,, Gelmedin… Dinlemedin beni… Ýstediðin oldu.. ben kaybettim.. Sen kazandýn.. Ýste bu yüzden gidiyorum.. Artýk sesimide duymayacaksýn, kokumuda unutacaksýn… Seni arayan, birazcýk yüzün gülsün diye yaptýðým maymunluklarda olmayacak… Dedim ya sevgili, Sen kazandýn,, Ben kaybettim… Þimdi bana þans dile ki… Sana bir daha asla dönmeyeyim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda85 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.