yazamadýðým tek duygusun sen ...
anlatamadýðým his, gözümde ki sevinçsin sen anne...
en üzgün zamanýmda, aydýnlatan bir ýþýk gibi..
sevgi dilendiðim kollarda, gerçek olan ismin gibi..
sana saklarým sevgilerin en özelini..
bilirim..
herkes býrakýp gitse de beni,
sen sonsuz dünya da bile,
bulacaksýn beni...
bu günlere geldiysem eðer..
bu senin eserin oldu anne...
sevginle,güveninle harmanladýðýn çocukluðumu..
þimdi büyük bir yürekle sana sunuyorum...
anlayýþýnla bu güne getirdin..
kendini deðil,
önce sen dedin..
duygularýn en hakiki olanýný öðrettin..
hayatýmda ki bir incisin sen anne...
düþtüm defalarca...
aðladým ellerin yalan sevdasýna...
inandým sahte gülüþlere...
sahte olan vaatlere..
býrakýp gittiklerinde...
sana koþtum, yürümeyi bilmeyen bir çocuk gibi..
sana sarýldým aðlayarak...
yeniden öðrettin yaþamayý bana
ayakta durmayý, olgunlukla bakmayý hayata...
sen bu dünya da þükretmeye doyamayacaðým,
en büyük hediyesin anne ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.