BEYAZ ATLILAR

Göðün kandillerinin aydýnlýðýnda gönlüm,
Ellerde sallanan mendillerle bitti ömrüm.

Doðdu ufkun þafaðýndan parlayan bir güneþ,
O güneþ bin bir güneþin parlaklýðýna eþ

Duyunca kamýþlýklar hüzzam kokulu bir ses
Üflediler ayrýlýða sazlarýndan nefes

Hakikat penceresine açýldý gözlerim,
Güle nefesini verecek yari gözlerim

Gece ayý bekler, ben seni lalezarlarda,
Lisanýna eremedim mavi rüyalarda

Kervanlarla ulaþtý sana ak kanatlýlar
Onlar aydýnlýða yürüyen beyaz atlýlar

Kulaklarýma sensizliði fýsýldar gece
Anlatamaz ki o sessizliði hiçbir hece

Gelsem, gelsem de yüz sürsem nurlardan hanýna
Selam versem aþýk tahtlarýnýn diyarýna

Sevgili, uyandýr derin uykulardan beni
Ayýr bedene hapsolmuþ þehvet zincirini

Visal rüzgarý ister vuslatla doðsun mana
Manada son bulan tek sonsuzluðun sýrrýna



VÝSAL RÜZGARI
Sosyal Medyada Paylaşın: