YÜRÜ EY KERVAN

Kervan yürür,
Yürüyünce gökleri ve yeri visal rüzgarlarý bürür.

Hüznün kuþlarý, kanatlarýný çýrpýnca göklere,
Sevdasý yüreðime filizlenir denizdeki renginin,
Fýsýltýlarda umut bulan yüreðim, ses verince bir neye,
Þafaðýn yelesinde, huzurunu bulurum, içimdeki bir benin.

Geceyle yükselmekte gönlün çýrpýnýþlarýnýn sesi,
Umudun elbisesini giyinmiþ dolunay, nurdan tennuresi,
Biçare, bekletir soluksuzca, aþkýn zincirlediði hevesi,
Çarelerin çaresini zikreyler, sonsuzluk yolunun kafilesi.

Kervan yürür,
Yürüyünce gökleri ve yeri visal rüzgarlarý bürür,
Bülbül güle derki: gönlüm ancak sende teselli bulur,
Dikenlerin beni sana kavuþturan gözyaþlarým olur.

Yürü ey kervan! katre gibi düþer yüreðime katran,
Nefesi yolculukta ara, yolculukta döner ancak bu devran.
Sesi sessizlikten sor, sükûnda bulunur, sükûnda aydýnlanýr can.

Bir nefes ver ey ney, aþk zindanlarýna,
Hakikatte dirilsin gönül, yansýn aþkýn oduna.


VÝSAL RÜZGARI

Sosyal Medyada Paylaşın: