MARTILAR

Martýlar hep benimleydiler,
Gönlümde dalgalanan bir uçurtma gibiydiler,
Talihsizliðe doðduðum gün bile,
Karanlýðýmdan korkup gitmediler.
Hatalarým oldu bazen çok üzüldüler.
Ben terkettim onlar terketmediler
Martýlar, ah martýlar! onlar hep benimleydiler
Sanki hiç soðuk bir kýþ günü üþümediler
Bozkýrýn güneþinde susayýp düþmediler
Baþýmý kaldýrýp, pencereye baktýðýmda,
Eskimiþ demir parçalarýnýn ardýndan,
Gökkuþaðýnýn aydýnlýðýndan bakýp gülümsediler.
Beni çaðýrýp durdular sürekli,
Sanki gel dediler, her geçen gün, gel…
Rüyalarýmda, sessizliðin ardýndan ses,
Kimsesiz bir hazandan sonra bahar getirdiler.
Ah martýlar, martýlar onlar hep benimleydiler,
Onlar hiç gitmediler hep benleydiler
Sanki onlar bendim, bendendiler
Her gün doðan ama hiç ölmeyen kelebekler
Karanlýk ormanlarda kurtlardan kaçarken
Onlar beni aydýnlýða sürüklediler
Þefkatliydiler, güçlüydüler, sessizdiler
Beni huzura götüren, nefes gibi bir sestiler
Martýlar sanki bendiler
Martýlar, ah artýlar, onlar hep benimleydiler,
Ulaþýnca vuslat yoluna, benimle birlikte onlar da gittiler.


VÝSAL RÜZGARI
4. KAPADOKYA ÞÝÝR ÞÖLENÝ ÖDÜLLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: