içimizde kalan nefesi tek baþýmýza avutmaktan piþman, kimsesiz bir sancý kadar ihtiyar bir hüsranýz.
bir zamanlar sadakatinden þüphe duymadýðýmýz cefakâr bir yâr iken gözlerimiz, ve uðrunda yemin vermiþ güncesine allah’ýna kadar þahitken biz, ezberinden çaldýðýmýz þarkýlar gibiydi aþk. ölüme oyalý öykülerin sokaklar kadar huzursuz kadýnlarýndan doðan…
þimdi yabancýsý olduðumuz yüze alýþalým diye her türlü küfür pusu tuttuysa sahip çýkamadýðýmýz kalbimizde, kabullenmemiz lazým. bir damla gözyaþý bile mâzinin mührünü taþýyan þiirler kadar yalnýzdýr kendi denizinde.
2009/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
selin yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.