bir yaz günüydü
hava sýcak mý sýcak
iþten gelmiþim çok da yorgunum hani
mecalim kalmamýþ kolumu kaldýracak
güçlükle taþýyordu ruhum bedenimi...
bir sonbahar günüydü
hazan renkli yapraklarla giyinmiþ
kimsesiz parkta oturmuþum bir banka
zihnimde dolanan zehir zemberek kaygýlarý
tek baþýma kovmaya çalýþýrken ve düþmek üzereyken
kirpiklerime asýlý gözyaþlarým, tutuyorum kendimi...
bir kýþ günüydü
her yan kar-buz
yaðmur da yaðýyor usul-usul
ýslanýyorum... ve oldukça mutsuz
su çekmiþ pabuçlarým
ayaklarým donmak üzere
unutuyorum kendimi, býrakýyorum kadere...
ilkbahardý artýk
bir el dokundu omzuma, gel dedi
gel otur yanýma, þimdi anlat bana
nedir seni böyle düþündüren
istersen bir þeyler içelim
çay-kahve yada su, hangisinden?
gizemli bir dokunuþ sardý tüm bedenimi
sýyrýldým dertlerimden hüzünlerim daðýldý
coþuverdi yüreðim mutluluktan sarhoþtum
kendime geldiðimde yoktu yanýmda kimse.
gördüðüm güzellikler bir rüyaymýþ meðerse...
19.11.2009
Hatice Ak/19.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.