düşlerin saçağında (bozgun)

-1-

Gözlerini
Saklayarak geldiler...
O korkak
O ihanet dolu gözlerle...

Rezil, iðfal
Ve sefil gözlerle...

Murdar hayatlarýndan
Kirli atýklarla,
Eprimiþ ruhlarla,
Asýlsýz nüshalýlar
Gün yüzüne geldiler...

Þafaklarý bulanmýþ,
Þakaklarý buruþmuþ
Sabahlarýn avlusuna,
Ceplerinde kaypak
Elleriyle geldiler...

Hiçbir þarkýnýn okþamadýðý
O zifiri ruhlarýyla
Sýzdýlar çatlaðýndan
Düþlerin saçaðýna...

Þefkatlere bürünerek
Kaltakça geldiler...

Çünkü bu puþt ömürlerinde
Bacak arasýna sýkýþtýrýlmýþ or..spuluklarýný,
Leþ duygulara gömülerek
Ýnsansallýktan soyulmuþ kabuklarýyla;
Sümüklü böcekler gibi
Yol kýyýsýnda, iþenmiþ aðaçlar gibi
Menfur hayatlarýyla,
Cilalanmýþ yaltaklýklarýyla,
Azgýnlýlarýyla,
Tükürülmüþ yüzlerinin umursayýþsýzlýðýyla;
Çürümüþ diþleriyle,
Kokmuþ etleriyle, gelip sýzdýlar
Ýncecik sular gibi
Düþlerimizin
Irmak yataðýna...



Yenildi, ve hep yeniliyor iyi
Kötünün karþýsýnda
Ýçinde saflýðýyla,
Bembeyaz sayfalarýyla,
Günahsýzlýðýyla...
Ve onuruyla
Yenildi aþklar,
Yenildi ütopya,
Yenildi nakaratlar...

/ Bu vebalý dünyanýn, terli zamanýnda
Sevgiler silikleþti, çürüdü gülüþler
Düþlerin bozgun saçaðýnda... /

Büyüdü ihanet
Büyüdü zulum
Büyüdü uçurumlar
Ve düþler
Ve umutlar
Piç bir bebek gibi
Ortada kala kaldý usta...

-2-
........................
............

Gideceðiz elbet
Çocuklarýn gözlerinde karartýlmýþ aklarýn
Yazgýsýný yargýladýðýmýz kahýrlarýn
Koynumuzda sakladýðýmýz ayrýlýklarýn
Ufkunda, terk edilmiþ aþklarýn
Ve söve söve yaþanýlan kentte
Seve seve verilen selamlaþmalarýn...

Asýlsýzlýklarýn, nüshasýzlýklarýn
Paysýz ve paydasýzlýklarýn dünyasýndan...

Gideceðiz göðünden elbet
Bu kirletilmiþ, iðfal yarýnlarýn...
Bu ihanet
Bu zulum
Bu kaltaban
Bu yavþamýþ zamanlarýn...
..........
..............

Çünkü gök gülümsemiyorsa artýk, gün ýþýklarýnýn
Son kýrýntýlarýný topladýðý
Kuþlarýn kanadýnda...

Verilen bir bedelin
Harcanan bir emeðin
Bozguna uðramasýndandýr...

Düþler yitiriliyorsa alýnlarda,
Aydýnlýklar örseleniyorsa,
Harcanýyorsa sevgiler
Bozuk paralar gibi...
Analar susuyorsa çýðlýklarýný, doðumlarda,
Mazgallarda, çarmýha geriliyorsa umutlar,
Alçaklaþtýrýlmýþ zamanýn sefaletinde
Duvarlarý çentikleyip, delemiyorsa öfkelerimiz...
Piçleþtirilmiþ bir ömür
Hiçleþtirilmiþ bir ölüm
Gibi kalýyorsak ortada...

Ve hayat,
Sýzýyorsa göðsümüzden
Zehirli atýklarýyla,
Kirletilmiþ duygularýyla
Gölgeleniyorsa üstümüze...
Elbet gideceðiz bir gün
Bu yüzü tükürülmüþ akþamlardan...

Yaþamak tutkusuyla gideceðiz
Bu rezil, bu savruk hayatlardan...


M.H

Sosyal Medyada Paylaşın: