belleksizdir artık sokaklar

sokaklarý süpürüyor çöpçüler...

eylül susarken tarihe
yapraklar terkinde dallarýnýn, hüzünle
ve anýsý saklanýrken köþesinde, sokaðýn
esrikliði zamanýn..

süpürülüyor bütün izleri, yollarýn

haylaz bir okul kaçaðý gibi
þarkýlar söylüyor alaca þafakta, kuþlar
kuþlarýn sesini dinliyorum ve serinliðini
kar aydýnlýðýnýn
varoþ bir suskunlukla bekleþirken sokaklar
iþçiler dalýyor sabaha
sýmsýcak ekmek kokuyor gökyüzü
dingin bir hýrçýnlýkla
susuþlarda fabrikalar

sokaklarý süpürüyor çöpçüler
ve yaþam uzayýp gidiyor, yollara

geceden kalan ne varsa savrulup duruyor...

fahiþelerdi diyorum
dili çatal bir küfürle geçen
yaprak hýþýrtýsýnda
bultlarý cebinde sürükleyen

devriyeler basarken sokaklarý
yüzü esmermiydi kendini ateþe veren çocuk
yoksa kitaplarmý tutuklanýyordu
köþe baþlarýnda

ve ne zaman bir sevgilinin anýmsayýþý
hüzne rehnetse
susuþuyor lambalar
dalgýn bir bakýþla

"Acýya Alýþýlmaz" diyordu bir þair

sen þimdi, ey kalbim
düþ yakýþtýr
fiyakalý acýlarýna

çöpçüler süpürdü bütün izleri
belleksizdir artýk sokaklar


M.H

Sosyal Medyada Paylaşın: