kalbim bağışla beni
( söz susar sonra
ince bir rüzgar, gezinir dudaklarýnda ) dünya bir çöl küresi, düþüyorum..
upuzun yalnýzlýk oluyor düþler de
düþlüyorum... buruþturulan söz, yýrtýlan zaman...
kirli sularda buharlaþan suret oluyor hatýralar
solgun gök, bayat bir dün’dü
kalbim, baðýþla beni...
bunlar yarým býraktýðým aþklarým
bunlar susuþlarým, bunlar düþlerim
ipinden kopan bir uçurtma oldu
seinçlerim ve gülüþlerim
kalbim, baðýþla beni...
türküler söyledim daðlardan ve þiirler
kötü bir anlatýcýydým oysa ben
yangýnýndan
külüne dönen...
vedanýn hüznündedir þimdi
savrulan bulut, üþüyen rüzgar
yollarsa, esmer yüzümdü benim ve tarihim
notalarý kurþunlanmýþ bir þarkýysa hayat
koy artýk cebine kavalýný
düþünü duvara as, al eline asaný
acemi, daha acemi
bir çocuksun sen..
bir iyilik yap, ey, Mehmet Hurþit !
baðýþla kendini
ve öyle git
g i t !
M.H
ocak-2o1o
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.