Düþlerimi izleyen bulut
Gözün göge eriþtiði yerdeyim
Dökülen güne inat ýslanmayacaðým bu gece
Güneþin batýþýný bekleyen kýzýllýk
Kýzýyorum benden önde giden zamana
Boþluða dokununca ellerim
Seni anlatýyor nikotin dudaklarým
Sana uyanmak için
Gözlerinden topluyorum kýr çiçeklerini
Yanaklarýný okþuyor sularý çekilmiþ gözler
Muratýma yüz sürsün diye
Gelmelerin yolunda
Sesleniyorum dað rüzgarýna kapýlýp uçan kuþlara
Gönül elimi uzattým geçit verin daðlar
Hasret iklimimimin tekamülünde
Yürekleniyor yakýn vedalarýn uzaklaþan selamý
Unutulmazlýðýn efsunu kaplarken benliðimi
Görememezliðin ipini çekiyorum gün ve gün
Hatýralarýmýn doðum günlerinde
Ölümüne romanlar okuyorum
Okudukça dökülüyor karanlýðýma yýldýz gözlerin
Kaðýtlara yazamadýðým
Yenilenmiþ günün dün soluðu
Büyütülmüþ hayeller ayak kesiði
Çözemediðim kördüðüm bitik sevdalar
Ýçimde rahat duramayan çocuðun ayak vuruþlarý
Kan kaybediyor sancýlarým
Kamburlaþmýþ sözcüklerin býçak sýrtý týnýsý
Yaþamýn kýyýsýnda duran ölüm
Bak sabahý beklemekten yorgun gözlerime
Seçmem mi seçilmemiþ yaþamýn gölgesindeyim,
Suya düþmüþ yüreðime ýþýlda deniz gözlüm
Üþüyen sokak çocuðu gibi sarýlma kalermime
Adýný daðlara yazdýðým kývýlcýma yürüyor rüzgar
Tenime deðmeden uçur uçtukça salýnsýn yar baþýna
Yürüyor gözyolumda
Sýnýrlarý deðiþmiþ bedenler coðrafyasý
Düþlerimin yýldýz haritasýný çiziyor
Ölümüne þiirler yazýyorum
Yüreðimin düþlerini konuþturan yar
Anlamsýzlýðýn anlamýný anlamak için
Kamaþýncaya kadar baktýn mý güneþe
Islanmak için derinden derine
Bulutun gözlerinden içtin mi yaðmuru doya doya
Anýlarý aðlatmamak için
Yüzünü gökyüzüne kaldýrýp
Takýldýn mý hayal uçurtmanýn kuyruðuna
Sana bakan bakýþlara aldýrmayýp
Düþünce eksenini kýran pembeyi giyip
Sokak seslerinin peþinden koþturdun mu yalýn ayak
Dinle sevgili
Dinle
Yüreðimin düþlerini konuþturan yar
Aþký yaþamak istersen gönlümde
Engelleri aþan bakýþýmda yak anlamda anlamsýzlýðý
Kýrýk gecenin hülyasýna bürünmüyor
Arýyor gidiþlerin ardý sýra uzaklaþan sesim
Sen diye olsun diye
Seriyorum hayalini gözyataðýma
Can suyuma yükleniyor bulutlar
Saklým oluyor akþam üstü kaybolmuþluðum
Ayrýlýk þarabým mezem aným
Anýlar sarhoþluðunda yýkýlýyor bedenim
Aþk üfleyen ney sevdaný ruhumdan mý içtin
Ter soluyan tenimde dökülüyor sayfalar
Bilirsin gece gözlüm
Düþlerin nefesi olmaz bilirsin
Sabýr sularýnda yýkanan gönül elim
Sinede yar koru yandýkça
Olmuyor bahanenin avuntusu
Yüklesemde sabýr dolu nefesimi
Düþürüyor plansýz hatalar
Hasretin kapanmayan çýplaklýðýna
Nurten Tarým