seni yaşamak
ýslak bir akþam üstüydü,
yýldýzlar henüz yeni doðuyordu,
gözyaþlarýný silkeleyerek..
sonra;
sema halay çekiyormuþçasýna þenleniyordu,
düþlerdeki sen doðuyordun
sisli bulutlarýn ve duygulu türkülerin arasýndan.....
týpký bir güneþ gibi,
filizlenen bir baþak gibi,
bahar mevsiminde kapýsýný açan
bir sardunya kadar,
güzel ve ýþýl ýþýldýn.....
seni gören dalgalý denizler durulurdu..
seni hisseden yüzler hüznü unuturdu,
seni arayan sicim aðýrlýðýndaki okkalý yaðmurun farkýna varmazdý
seni seven bitaplýk kaç mevsim yaþanýr bilemezdi,
sende ölen tarhlarýn içindeki cennetti görüyordu...çünkü..
iþte bir akþam üstüydü
ve ben bu duygularla yeniden doðuyordum,
içimi ve ruhumu teslim alan yalnýzlýklar yok oluyordu birer birer,
kapanan kapýlar açýlýyordu,
yaþama kilit vuran zincirler kýrýlýyordu...
kederli akþamlarýn yerine
insanýn içini sarhoþ eden caz müzikli akþamlar geliyordu.
hüzünler anlaþýlýyordu,
sohbetler sýð denizler gibi koyulaþtýkça,
aðlamalar tebessümlere geçiyordu...
artýk balçýkla sývanmýþ heybesi boþ akþamlarý anýmsamak istemiyorum,
türküsünü çoktan yitirmiþ yalnýzlýklarý da görmek istemiyorum,
ben seni yaþamak istiyorum seni,
týpký bir akþam üstü ansýzýn doðarken
karanlýk hücremi aydýnlattýðýn gibi,
bakýþlarýna asýlý kalmak istiyorum....
bu þiiri çok sevdiðim birinin anýsýna yazdým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.