bir sabah..

bir sabah ansýzýn çýkýp geldiler,
ellerinde keskin bir hançer,
gözlerinde ’’belçika marka katil bir silahýn namlusu,
nefeslerinde masum kelebeklerin buðusu vardý..
bir sabah geldiler,
yeryüzü bir patlama sesiyle inliyordu,
lohusa anneler karýnlarýnda büyüttükleri ceninlerini
buz gibi dipçiklerin gölgesinde
ölü bir kentin sessizliðine gömdü..
bir sabah geldiler ve suç üstü gittiler
giderken;
ayýn rengini kandan kýrmýzýya boyadýlar
fýrýndaki taze ekmeðin kokusuna bir de
ölülerin kokusunu eklediler...
ve arkalarýnda aðlayan milyonlarca
erkeksiz kadýn,güneþsiz þafak býraktýlar...

iþte o günden bu güne geceler tanýr beni,
alçakça heder olmuþ onlarca beyaz güvercinin
ve onlarca spartaküsün duygularýna tanýklýk ettiðimi
ve bilmeyenler bilirler adýmýn direniþ kalesi olduðunu
adýmýn DÝYARBEKÝR olduðunu...
öðrenecekler,
onlar da öðrenecekler bir sabah
aslanlarýn da nasýl yem olduklarýný....
Sosyal Medyada Paylaşın: