Ne kadar küçük olduðumu düþünürüm gökyüzüne baktýðýmda ve ne kadar büyük olduðumu ayakkabýma týrmanmaya çalýþan bir karýncayý gördüðümde ...
-gördüðüme göre þekillenirim sürekli-
Bazen çýkýp yürüyüþler yaparým karanlýðýn yüreðine .. iþte o vakit baþka bir dünyanýn içinde kaybolduðumu düþünür yalpalar adýmlarým ...
Bir kýzýllýk yayýyýlmaya baþlar daðlarýn ardýndan yeryüzüne süzülen büyülü bir güç gibi çeker çýkartýr beni karanlýk dünyadan ...
-dünlere karýþacak sýradan bir günün muhteþem doðumunu görürüm...-
Büyük taze bir ýssýzlýk çöker evrene rüzgarýn getirip kulaðýma býraktýðý çalýlarýn çýkardýðý ýslýk sesleri gereksiz seslerden arýnmýþ o saf týnýlar aný güzel kýlan yaþamak senfonisi ...
-bedenimin çevresinde dolanýr rüzgar dans eder, rüzgarýn ritmiyle çiçekler ...-
iþte o an çakýlýr ayaklarým yeni çið düþmüþ topraðýn üzerine yüzümde gezinen serin bir el birþeyler alýr benden savurur bozkýrýn her yerine ...
A.Ýlayda Beydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzzam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.