küs değilim sana hayat ( II - ev , ev üstünde ) selin yıldız
küs değilim sana hayat ( II - ev , ev üstünde )
saçaklanmýþ eteðine topluyordu ayaklarýný hayat. telâ’sý düþtüðünden beri dik duramýyordu kadýnýn karþýsýnda. yazgýdan biçilmiþ, ensiz günler dikiyordu gece gündüz. sabrýn, astar olduðu kumaþlarla...
“Burasý sizin de eviniz” e bir türlü dahil edemiyordu kendini kadýn. sorgudan çoktan dönmüþtü yüreði halbuki. aðlamýyordu da... hatta, eskisi gibi, rimelliyordu her yeni günün kirpiklerini. dudaklarýný nar bahçelerinden giydiriyordu. hâlden anlamýyordu geceler. kadýný çaðýrmaya, ensesinden baþlýyordu. oysa seviþmek; hak etmek meselesiydi bundan böyle. boþlukla çerçevelenmiþ yoklukta pek iyi durmuyordu.
gözlerinin sesini yumdu kadýn. dilini düðümledi. yazýk olan aidiyetliðini sývazladý adamýn. yüklendi cüsseli acýlarýný. kendini bir bir ardýnda býrakarak…