Ne baskýlar gördüm lakin direndim.
Olaylara, doðru bakan göz benim.
Âþýk oldum gönül verdim evlendim.
Baran iken yaðmur olan kýz benim.
Zehir içsem bile þerbet sunarým.
Hiç gýybet etmem, hayrý anarým
Az kar yaðsa Van’a, koyda donarým
Bir mevsim ki güneþ doðmaz, yaz benim
Olsak bile ayrý, ayrý illerde.
Türk bayraðý dalgalanýr ellerde.
Ayný türkü, ayný aðýt dillerde.
Ahenk benim, beste benim, söz benim.
Mayamýzda, Ýslam vardýr bozulmaz.
Vatan kutsal, toprak namus, satýlmaz.
Bu milletin, özü birdir ayrýlmaz.
Kürt’ü, Türk’ü, Çerkez benim, Laz benim.
Hakký söyle, hakký konuþ ey derviþ.
Ayrýlýklar, kime huzur getirmiþ?
Ne fark eder aleviymiþ, sünnimiþ?
Ayný telden, çalar söyler saz benim.
Süleyman Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.