yarasalar zorladýlar maðaralarýn duvarlarýný
sýyrýldýlar kýnýndan, tepelerin ilahlarý oldular
okþadýlar düþmanlýk daðýnýn þakaklarýný
þarap sarhoþu sakallardan dökülüyordu kin
diziliyordu acýmasýzlýk kehribar tespihine
merhametsiz bir i mgeye takýlýp kalýyordu parmaklar
kurumayan imzalarla, bir neslin adý kurbana çýkýyordu
kalplere saplanýyordu keskin týrnaklar
ölümler sonsuzlaþýyordu
kýyýlarýný infazlarýn süslediði aðýzlarýnda, kelle hesabýna
isimler taþýnýrken çarmýhlara, taþ çehreler heykelleþiyordu
her gün biraz daha taþlaþtýlar
taþlaþtýkça kamburlaþtýlar
kendi evrimini yaþadýlar her cinayetten sonra
yok ediþi desen desen giydiler
ali kýran baþ kesenler
kimdi, neydi, nereden geliyordu
emdiði sütün damarý kimdeydi
bileyledi kýlýcýný yezit, ok gürledi
inledi kerbela
gelmedi insafa kuru taþ su vermedi
topraðýndan koparýlmadan önceydi, kökü derindeydi
adý Ýmam, adý Cafer, adý Hüseyin’di
öldü insan
öldürdü insan
paslanmýþ tarihlere gömüldü insan
kazma kürek, tahta sopa, demir çubuk
kurþun yaðdý oluk oluk
ve gaz -ve katran
ne cam kaldý ne çerçeve, ne de kapýsý çarpýp duran
ýrza geçti karýn deþti, kundak söktü
yerler kýzýl-kan
adý Maraþ, adý Kahraman
fetva verdi- sýrt sývazladý
mehdilerin-imamlarýn yazan kalemi
kin kustu salyalý dili
ne adýnaydý, kim içindi
basýp geçti kömürleþen çýðlýklarýn üstünden
elhamdülillah dedi
bin kat daha çoðaldý yedi baþlý ejderhanýn alevi
her cüsse bir silah, her düþünce bir mermi
canlar ölümün menzilindeydi
aldý kara-sýný Ankara’nýn
orasý neresiydi, o hangi þehirdi
kara yeller esti sokaklarýnda
gözyaþý kana-kesti
kulaðý saðýrdý, gözü kördü
hiç kimse duymadý analarýn iniltisini
taþ yürekler neyi anlatýr gözlerine bakýnca
gül açar mý soluðunda
adý nedir
gazi midir, katil midir madýmaðýn
sustular bedenlerin yangýnýna, duman kokusuna
sustu yol yolak, yaðmurlara uzak topraklar sustu
gözleri karanlýða açýlan pencere
çýlgýn korosu ile girdiler silip süpürmenin yörüngesine
rengarenk nefretler uçuþtu putlarýnda
uzadý bacaklarý suçun
karanlýðýn çatlayan kabuðunda inanç bahçývanlarý
ölümlerden ölüm beðendiren, çaðýn kambur cellatlarý
budarken fidanlarý
varsýn kazýya dursunlar
tarihin bilicinde tomurcuklanýyor kuruyan aðaçlarýmýz
bahçelerimiz ülke kadar büyük þimdi
Müsade Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
BAYRAĞIM Evlat Acısı Üzgünüm ! Öl Benimle İsmihan Gidiyorum Bu Şehirden Jiyan Sanatkârane... Seni Yaşamak Var ya Dostum Yanılgı ! Ölüm Üşümesi