ÖTEKİ ANADOLU

kendi mi ekmiþti kendi dölünü
neye göreydi bu dünyanýn hükmü ?

içindeki uzakta
çocuk oyunlarýndayken bakýþý
baþý bozuk seyrin sesinin buyruklarý
sýmsýký sarmaladý ferâceyi baþýna

aþk bilmeden yüreði
avazýnda yankýlandý kadýn oldu bedeni
bozulmuþtu, çocuk nefesindeki neyin huzuru

zamanýn duldasýnda
büyütürken elinde öfke zincirini sabýrla
dipsiz, derin kuyuya iniyordu durma…

sýrtýndan sopasý, karnýndan sýpasý
hiç eksik olmadý
aldýkça kucaðýna kýzgiller familyasýný
soy dölünü yürütmeyen, parazit oldu adý

yerçekimsiz kuþ yüreði
kanlý gözleri eþikten fýrladý
elinde kalan bakiye kapý dýþarýsý

yol bilmez, iz bilmez
baþka dünya tanýmaz / nere gider ?
gelin olur çýkarsýn, kefen giyer dönersin
dediydi, ismini bilmeyen babasý

geceye batmýþlýðýyla sürünürken
aydýnlýk, artýk ulaþýlmazdý
deliþmen fikri içte harlandý
sözsüz, sessiz yaktý kýnayý
bundan böyle vardý bir yapacaðý
çekmeyecekti onlar da ayný kaderi
aç susuz bekledi bekledi…

iki kolu, dört yavrusuna sýmsýký sarýlý
bütün karanlýklarý ýþýmýþ gülen yüzüyle
nice sonra, Fýrat’ýn sularýnda
buldu onu köyün çobaný
manzara tanýdýktý yabanda
yalnýzca oy zamaný sayýlan
burasý öteki Anadolu !

Hâdiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: